طراحی الگوی هم‌آفرینی ارزش با رویکرد منابع انسانی سبز در دانشگاه‌های علوم پزشکی شمال کشور
محورهای موضوعی : مدیریت
موسی الرضا زنگانه
1
,
محمود رضا مستقیمی
2
,
علیرضا مزیدی
3
1 - دانشجوی دکتری مدیریت، واحد علی آبادکتول، دانشگاه آزاد اسلامی، علی آبادکتول، ایران
2 - استادیار گروه مدیریت، واحد علی آباد کتول، دانشگاه آزاد اسلامی، علی آباد کتول، ایران
3 - استادیار گروه مدیریت دولتی، واحد علی آباد کتول، دانشگاه آزاد اسلامی، علی آباد کتول، ایران
کلید واژه: هم‌آفرینی ارزش , منابع انسانی سبز, دانشگاه علوم پزشکی,
چکیده مقاله :
هدف این پژوهش ارائه الگوی هم‌آفرینی ارزش با رویکرد منابع انسانی سبز بود. این پژوهش کیفی و مبتنی بر نظریه داده‌بنیاد می‌باشد. مشارکت‌کنندگان در پژوهش شامل خبرگان حوزه سازمانی، منابع انسانی و اعضای هیأت علمی که به‌روش هدفمند انتخاب گردیدند. داده‌های پژوهش از طریق مصاحبه عمیق جمع‌آوری گردید که در مصاحبه 28ام اشباع نظری حاصل شد. متن مصاحبه‌ها طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی تحلیل شد. یافته‌های پژوهش نشان داد ساختار سازمانی و رهبری، توسعه منابع انسانی، ارتباطات و همکاری، توجه به تحولات بازار کار، توسعه و نوآوری، اخلاق و مسئولیت اجتماعی، مدیریت مالی و تخصیص منابع و فرهنگ سازمانی مشترک به‌عنوان عوامل علّی؛ زیرساخت‌های فنی، سیاست‌ها و استراتژی‌های سازمانی، مدیریت خدمات فناوری، سیاست‌های مدیریت مالی پایدار، ظرفیت خیرین در امر تقویت سلامت، فضای کاری مشترک، مدیریت دانش ساختاریافته به‌عنوان بستر حاکم؛ شرایط سیاسی و مداخله ذینفعان خارج از دانشگاه، محدودیت‌های مالی و منابع، ناکارآمدی مدیریت برنامه‌ریزی منابع سازمان، ناکارآمدی سیستم اداری، رفتارهای ضدشهروندی سازمانی و تنوع فرهنگی در دانشگاه به‌عنوان عوامل مداخله‌گر؛ راهبردهای اجرای سند تحول راهبردی دانشگاه علوم پزشکی، آسیب‌شناسی کانون ارزیابی و توسعه منابع انسانی، مدل‌سازی نقش کانون‌های هماهنگی دانش و صنعت در توسعه ارتباط دانشگاه و صنعت، تخصیص منابع و پشتیبانی اداری برای تسهیل در انجام پروژه‌های مشترک، تدوین و اجرای ظرفیت‌های منابع انسانی در دستیابی به اهداف یا رسالت سازمان، اهداف و فرایندهای مدیریت استراتژیک منابع انسانی، درگیرسازی ذینفعان در فرآیند خط‌مشی‌گذاری دانشگاه منجر به پیامدهای فردی، سازمانی و اجتماعی می‌شوند
The aim of the research was to present a value co-creation model with a green human resources approach. This research is qualitative and based on data base theory. The participants include organizational experts, human resources and faculty members who were selected in a purposeful way. Research data were collected through in-depth interviews. The text of the interviews was analyzed through three stages of open, central and selective coding. The findings of the research showed that organizational structure and leadership, human resource development, communication and cooperation, attention to labor market developments, development and innovation, ethics and social responsibility, financial management and allocation of resources, and common organizational culture as causal factors; Technical infrastructure, organizational policies and strategies, technology service management, sustainable financial management policies, donors' capacity in health promotion, joint work space, structured knowledge management as a governing platform; Political conditions and stakeholders' intervention, financial and resource limitations, inefficiency of the organization's resource planning management, administrative system inefficiency, organizational anti-citizenship behaviors and cultural diversity in the university as intervening factors; Strategies for the implementation of the university's strategic transformation document, pathology of the human resources evaluation and development center, modeling the role of knowledge and industry coordination centers in the development of university-industry relations, allocation of administrative resources to facilitate joint projects, formulation and implementation of human resources capacities in achieving goals or The mission of the organization, the processes of strategic human resources management, the involvement of stakeholders in the university's policymaking process lead to individual, organizational and social consequences.
- تدبیری، سیروس، میراحمدی، فرشته، افشارنژاد، علیرضا، مجیدی، مریم. (1399). طراحی مدل ارزش آفرینی واحدهای منابع انسانی (مورد مطالعه: صنعت بانکداری). فصلنامه انجمن علوم مدیریت ایران، 15(57)، 123-151.
- دانایی فرد، حسن، نعمتی، سمیه، خائف الهی، احمدعلی. (1396). طراحی مدل اندازه‌گیری ارزش منابع انسانی در بخش دولتی. پژوهش های مدیریت در ایران، 21(2)، 157-178.
- رحمان سرشت، حسین، خاشعی ورنامخواستی، وحید، ابراهیمی، مهدی، رحیمیان، مهرنوش. (1397). مدل هم آفرینی ارزش راهبردی در صنعت بانکداری ایران خلق ارزش در پارادایمی نوین. پژوهش های مدیریت عمومی، 11(40)، 27-52.
- سپهوند، رضا. (1393). نقش روش های سرمایه گذاری سازمان بر ارزش آفرینی منابع انسانی با نقش میانجی سرمایه های انسانی. مطالعات مدیریت (بهبود و تحول)، 23(76)، 117-140.
- طالقانی، غ،مرضا؛ امینی، سمیه؛ غفاري، علی و آدوسی، حسین (1392) بررسی رابطه مديريت استعداد بر عملکرد اعضاي هیات علمی دانشگاه اصفهان، نشريه مديريت دولتی، دوره 5، شماره 3، 83-102.
- میراحمدی، فرشته، تدبیری، سیروس، افشارنژاد، علیرضا، و مجیدی، مریم. (1399). طراحی مدل ارزش آفرینی واحدهای منابع انسانی (مورد مطالعه: صنعت بانکداری). علوم مدیریت ایران، 15(57 )، 123-151.
- Adam, M. (2018). The Role of Human Resource Management (HRM) for the Implementation of Sustainable Product-Service Systems (PSS)—An Analysis of Fashion Retailers. Sustainability, 10, 2518. doi:10.3390/su10072518
- Afiouni, F., Charlotte, M., Karam and Hussein., El-Hajj. (2013),The HR value proposition model in the Arab Middle East: identifying the contours of an Arab Middle Eastern HR model, The International Journal of Human Resource Management, Vol. 24, No. 10, 1895–1932.
- Alcoba, J., Mostajo, S. T., Ebron, R. A., & Paras, R. (2017). Balancing Value Co-Creation: Culture, Ecology, and Human Resources in Tourism Industry. In S. Rozenes, & Y. Cohen (Ed.), Handbook of Research on Strategic Alliances and Value Co-Creation in the Service Industry (pp. 285-304). IGI Global. https://doi.org/10.4018/978-1-5225-2084-9.ch014
- Bednall, T. C., Sanders, K., & Runhaar, P. (2014). Stimulating informal learning activities through perceptions of performance appraisal quality and human resource management system strength: A two-wave study. Academy of Management Learning & Education, 13(1), 45-61.
- Biron, M., De Cieri, H., Fulmer, I., Lin, C.-H., Mayrhofer, W., Nyfoudi, M., . . . Sun, J. M. (2021). Structuring for innovative responses to human resource challenges: A skunk works approach. Human Resource Management Review, 31(2), 100768. doi:https://doi.org/10.1016/j.hrmr.2020.100768
- Bos‐Nehles, A. C., Van Riemsdijk, M. J., & Kees Looise, J. (2013). Employee perceptions of line management performance: applying the AMO theory to explain the effectiveness of line managers' HRM implementation. Human resource management, 52(6), 861-877.
- Bowen, D. E. (2016). The changing role of employees in service theory and practice: An interdisciplinary view. Human Resource Management Review, 26(1), 4-13.
- Caldwell, R. (2003). The changing roles of personnel managers: Old ambiguities, new uncertainties. Journal of Management Studies, 40(4), 983-1004.
- Chiang, C., & Wu, K. (2014). The influences of internal service quality and job standardization on job satisfaction with supports as mediators: Flight attendants at branch workplace. International Journal of Human Resource Management, 25(19), 2644–2666.
- Christensen, J. F., Guschke, B. L., Storm, K. I. L., & Muhr, S. L. (2022). The norm of norms in HRM research: A review and suggestions for future studies. Human Resource Management Review, 32(4), 100859. doi:https://doi.org/10.1016/j.hrmr.2021.100859
- Farndale, E., Scullion, H., & Sparrow, P. (2010). The role of the corporate HR function in global talent management. Journal of World Business, 45(2), 161-168.
- Gilbert, C., De Winne, S., & Sels, L. (2011). The influence of line managers and HR department on employees’ affective commitment. International Journal of Human Resource Management, 22(8), 1618–1637.
- Hallowell, R., Schlesinger, L.A., & Zornitsky, J. (1996). Internal service quality, customer and job satisfaction: Linkages and implications for management. Human Resource Planning, 19(2), 20–31.
- Hewett, R., & Shantz, A. (2021). A theory of HR co-creation. Human Resource Management Review, 31(4), 100823. doi:https://doi.org/10.1016/j.hrmr.2021.100823
- Klein, H. J., & Potosky, D. (2019). Making a conceptual contribution at Human Resource Management Review. Human Resource Management Review, 29(3), 299-304. doi:https://doi.org/10.1016/j.hrmr.2019.04.003
- Meijerink, J. G., Bondarouk, T., & Lepak, D. P. (2015). Employees as Active Consumers of HRM: Linking Employees’ HRM Competences with Their Perceptions of HRM Service Value. Human resource management, 55(2), 219-240.
- Pathak, B., Ashok, M., & Leng Tan, Y. (2022). Value co-creation in the B2B context: a conceptual framework and its implications. The Service Industries Journal, 42(3-4), 178-205. doi:10.1080/02642069.2021.1989414
- Rouse, E. D. (2020). Where you end and I begin: Understanding intimate co-creation. Academy of Management Review, 45(1), 181-204.
- Tanev, S., Bailetti, T., Allen, S., Milyakov, H., Durchev, P. & Ruskov, P. (2011). How do value co-creation activities relate to the perception of firms' innovativeness?. Journal of Innovation Economics & Management, 7, 131-159. https://doi.org/10.3917/jie.007.0131
- Tantalo, C., & Priem, R. L. (2016). Value creation through stakeholder synergy. Strategic management journal, 37(2), 314-329.
- Tuan, L.T. (2016), "How HR flexibility contributes to customer value co-creation behavior", Marketing Intelligence & Planning, Vol. 34 No. 5, pp. 646-670. https://doi.org/10.1108/MIP-09-2015-0186
- Ulrich, D.,Younger,J., Brockbank,w.,and, Ulrich,M. (2012). HR from the Outside in: Six Competencies for the Future of Human Resource, NewYork: McGraw-Hill.
