بررسی عوامل محیطی موثر در نوسازی بافتهای فرسوده شهری به منظورافزایش امنیت محلی
محورهای موضوعی : معماری
حدیثه عسگری تفرشی
1
(کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه تربیت مدرس تهران (مسئول مکاتبات)
بهمن ادیب زاده
2
(استادیار گروه معماری دانشگاه شهید بهشتی)
مجتبی رفیعیان
3
(استادیار گروه شهرسازی دانشگاه تربیت مدرس تهران)
سید ابراهیم حسینی
4
(کارشناسی ارشد طراحی شهری دانشگاه تربیت مدرس تهرانE)
کلید واژه: Tehran, امنیت, Security, بافت فرسوده, جلوگیری از جرایم شهری, نعمت آباد- تهران, Dilapidated Area, Crime prevention through environmental design, Nematabad,
چکیده مقاله :
بافت های فرسوده به دلیل عدم توجه و از بین رفتن حس تعلق، زمینه لازم برای آسیب های اجتماعی را فراهم آورده اند. یکی از اهداف معماری بناها، حفظ ایمنی و آرامش است که از طریق گسترش امنیت کالبدی حاصل می شود. بر این اساس معماری باید محیط های انسان ساخت را بدانگونه طراحی کند که از ظرفیت کافی جرم خیزی برخوردار نباشند. رویکرد جلوگیری از جرایم شهری با تکیه بر طراحی محیطی (CPTED)1 زمینه لازم جهت کاهش جرایم را فراهم آورده است. محدوده نعمت آباد دارای مشکلات حاد در زمینه وقوع جرائم و گستردگی آن می باشد که وجود زمین های خالی و رها شده باعث تشدید این معضل شده است. در این پژوهش با استفاده از نتایج حاصل از پرسشنامه که توسط ساکنین تکمیل گردیده، سعی بر این است تا ضمن شناسایی مکان های دارای معضل عوامل محیطی موثر بر ایجاد این مکان ها شناسایی و راهکارهای طراحی محیط ارائه شود.
Physical, economical, social Inattentiveness beside vanished sense of attachment have prepared way for social harms in dilapidated areas. Thus, one of the primary objectives in residential or commercial architecture is preservation of “peace and safety” which can solely be achieved through the expansion of physical “security”. Researches have shown that the proper design and effective use of the built environment can lead to a reduction in both the opportunity for crime and fear of crime. Through their involvement in design can influence the creation of safer neighborhoods and communities. Crime Prevention Through Environmental Design (CPTED) approach may pave the way for alleviation and prevention of urban crimes, including dilapidated ones, by using general elements such as mixed land use, provision of predictable routes, proper urban lighting, creation of defensible spaces, etc... . CPTED is part of a comprehensive approach to crime prevention. By emphasizing modifications to the physical environment, it complements community-based policing, Block Watch, and social programs that address some of the root causes of criminal behavior. There are four primary obstacles to the adoption of CPTED. First is a lack of knowledge of CPTED by environmental designers, land managers, and individual community members. For this reason, allocating substantial resources to community educational programs are often required. The second major obstacle is resistance to change. Many specifically resist the type of cooperative planning that is required to use CPTED. Beyond that, skeptics reject the research and historic precedents that support the validity of CPTED concepts. The third obstacle is the perception that CPTED claims to be a panacea for crime that will be used to displace other more traditional approaches rather than a small complementary tool in deterring offender behavior. The fourth obstacle is that many existing built areas were not designed with CPTED in mind, and modification would be expensive, politically difficult, or require significant changes in some areas of the existing built environment. CPTED works best when fully supported by the community. Other key partners include: neighborhood residents: who can make their communities safer through participation in the development and implementation of CPTED-based strategies for crime prevention new home buyers: who can ask for a home built to CPTED principles apartment building managers: who can organize the safety of tenants elected officials: who can encourage the integration of CPTED principles into official plans, zoning by-laws and development permits police officers: who can conduct CPTED assessments in existing neighborhoods and review applications for new developments insurance companies: who can offer discounts for safe designs Nematabad as a dilapidated urban area with vast abandoned lands has crucial problems in terms of crime rate and its spread throughout public areas. Therefore, the present paper with collection of existing data for given area and certain questioners filled out by residents that processed via GIS and SPSS as comprehensible graphic maps, tries to explore complex areas and categorizes their specifications, in addition to introducing their generative factors and the environmental design approach to regularize these areas.
1- امین زاده، بهناز و دخی افشار،(1381). «طراحی و الگوهای رفتاری، پیشنهادی برای بهسازی پارکهای شهری»، مجله محیط شناسی.
2- پ‍اک‍زاد، ج‍ه‍ان‍ش‍اه،(1385). «م‍ب‍ان‍ی ن‍ظری و ف‍رای‍ن‍د طراحی شهری» ، وزارت مسکن و شهرسازی دبیر‌خانه شورایعالی و شهرسازی و معماری ایران، معاونت شهرسازی و معماری. ان‍ت‍ش‍ارات ش‍ه‍ی‍دی.
3- پودراتچی، مصطفی،(1373). «فضاهای بدون دفاع شهری»، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکده هنرهای زیبا، دانشگاه تهران.
4- پیر موره، ماری آلن، لیز سابری،(1373). «فضاهای شهری(طراحی، اجرا، مدیریت) »، مترجمان: حسین رضایی، میرمعزالدین مجابی، محسن رسولی، اداره کل روابط عمومی و بی نالملل شهرداری تهران.
5- ک‍ارگ‍ر، بهمن، (1383). « امنیت شهری: (ارزی‍اب‍ی ک‍ارای‍ی خ‍دم‍ات ان‍ت‍ظام‍ی و ام‍ن‍ی‍ت‍ی در ن‍ظام مدیریت شهری)». س‍ازم‍ان ج‍غ‍راف‍ی‍ای‍ی ن‍ی‍روه‍ای م‍س‍ل‍ح.
6- گ‍وم‍ز ب‍وان‍دی‍ا ، ه‍رن‍ان‍دو، (1379). «جرائم شهری، گ‍رای‍ش‍ه‍ا و روش‍ه‍ای م‍ق‍اب‍ل‍ه با آن‍ه‍ا» ، ت‍رج‍م‍ه ف‍اطم‍ه گ‍ی‍وه‌چ‍ی‍ان. دف‍ت‍ر پ‍ژوه‍ش‍ه‍ای ف‍ره‍ن‍گ‍ی.
7- مدنی پور، علی،(1384). «طراحی فضای شهری، نگرشی بر فرآیند اجتماعی و مکانی»، شرکت پردازش و برنامه ریزی شهر تهران.
8- Arendt, Hannah; (1958). “the Human Condition”, Chicago, University of Chicago Press.
9- Carmona, Matthew; (2003). “Heath, Tim.; Oc, Taner; Tiesdell, Steve. Public Places, Urban Spaces”, Oxford, Architectural Press.
10- Carr, S.; Francis, Rivlin, L.G.; and Stone, A.M. (1992), “Public Space”, Cambridge University Press.
11- Ellin, N. (1997). “the Architecture of Fear”, London, Princeton Architectural Press.
12- Habermas, J. (1984). “the Theory of Communicative Action”, London, Heinemann.
13- Habermas, J. (1989). “the Structural Transformation of Public Sphere: An Inquiry into a Category of Bourgeois Society”, Cambridge, Polity Press.
14- Jeffery, C. Ray. (1971). “Crime Prevention through Environmental Design”. Beverly Hills, CA: Sage Publications.
15- Newman, Oscar. )1972(. Defensible Space: “Crime Prevention through Urban Design”. New York: Macmillan. (Published by Architectural Press, London, in 1973).
16- Oc, Taner & Tiesdell, Steven (editors), )1997(.“Safer City Centers: Reviving the Public Realm”, Paul Chapman Publishing, London. HT133.S2.
17- Wekerle, G.R. and C. Whitzman. )1995(.“Safe Cities: Guidelines for Planning Design and Management”. New York: John Wiley.
18- Zukin, S. (1995). “the Culture of Cities”, New York, Blackwell Publishers.
_||_