اثربخشی آموزش مهارتهای ارتباطی به شیوه نمایش بر کمرویی و اضطراباجتماعی دانشآموزان کمرو
محورهای موضوعی : روانشناسي اجتماعيمهدی شمالی احمدآبادی 1 , ناصر محمدی احمدآبادی 2 , محسن سعیدمنش 3 , عاطفه برخورداری احمدآبادی 4 , فاطمه آقایی میبدی 5
1 - مدرس دانشگاه پیامنور اردکان
2 - استادیار روانشناسی و علوم تربیتی پیام نور تفت
3 - گروه روانشناسی دانشگاه علم و هنر، یزد
4 - کارشناس روانشناسی عمومی دانشگاه پیامنور میبد
5 - کارشناس ارشد، گروه علوم تربیتی، واحد اردکان، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران.
کلید واژه: مهارتهای ارتباطی, کمرویی, نمایش, اضطراباجتماعی, دانشآموزان,
چکیده مقاله :
هدف: پژوهش حاضر، با هدف آموزش مهارتهای ارتباطی به شیوه نمایش بر کمرویی و اضطراباجتماعی دانشآموزان کمرو انجام شد. روش: این مطالعه با رویکرد کمّی و به روش نیمه آزمایشی و با بکارگیری طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری پژوهش متشکل از دانش آموزان پایههای پنجم و ششم ابتدایی با مشکل کمرویی در سال 1398-99 بود که با روش نمونهگیری در دسترس تعداد 24 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در گروههای 12 نفره آزمایش و گواه جایگزین شدند. شرکتکنندگان به پرسشنامههای کمرویی و اضطراب اجتماعی در مراحل پیشآزمون و پسآزمون پاسخ دادند. گروه آزمایش مداخله آموزش مهارتهای ارتباطی به شیوه نمایش را در 9 جلسه 1 ساعته و هر هفته دو جلسه دریافت کردند، در صورتی که گروه گواه هیچگونه مداخلهای را طی مدت زمان انجام پژوهش دریافت ننموند. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. یافتهها: نتایج نشان داد آموزش مهارتهای ارتباطی به شیوه نمایش بر کمرویی و اضطراباجتماعی دانشآموزان کمرو تاثیرمعنیداری داشته (001/0>p) است. نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پژوهش پیشنهاد میشود که بر آموزش مهارتهای ارتباطی به شیوه نمایش برای دانشآموزان کمرو تأکید شود.
Introduction: The purpose of Demonstrating Communication Skills in Shy Students and Social Anxiety. Method: This study was a quasi-experimental study using a pretest-posttest design with a control group. The statistical population of the study consisted of fifth and sixth grade students with shyness in 1999-98. 24 students were selected by convenience sampling method and were randomly assigned to experimental and control groups. Participants responded to shyness and social anxiety questionnaires in pre-test and post-test stages. The intervention group received the demonstration-based communication skills training in 9 sessions of 1 hour and 2 sessions per week, while the control group did not receive any intervention during the study period. Data were analyzed using analysis of covariance. Results: The results showed that demonstrating communication skills training had a significant effect on shyness and social anxiety in shy students (p
_||_