بررسی و تحلیل آفات زبان در سه دفتر اوّل مثنوی مولوی

محورهای موضوعی : زبان و ادب فارسی

سیدمحمد مهدی حسینی ¹ (کارشناس ارشدرشته زبان و ادبیات فارسی ـ دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان)
محمد علی خالدیان ² (دانشیار گروه زبان و دبیات فارسی ـ دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان)

تاریخ دریافت : 1395/04/12 تاریخ پذیرش : 1395/05/03 تاریخ انتشار : 1395/12/01

کلید واژه: مثنوی, مولوی, آفات زبان, pests language, Rumi's, Maulvi,

چکیده مقاله :

زبان مجرای ظهور اندیشه است و در زندگی انسان نقش حیاتی دارد و حرف زدن و به کار گرفتن زبان است که پرده از ماهیت انسان برمی دارد و میزان برخورداری انسان را از معرفت نشان می دهد و در عین حال بیش از حد ضرورت به کارگرفتن زبان به منزله ی غباری است که بر روی آینه می نشیند و نفس انسان را تیره می گرداند و انسان را از کار اصلی خود که سیر در ملکوت باشد باز می دارد. با توجه به اینکه انسان تنها موجودی است که قادر به بیان کردن ضمیر خویش می باشد لذا زبان و مقاصدی که زبان ظهور می یابد در دستگاه وجودی بشر بسیار حایز اهمیت است و گذشتگان درباره آن به صورت جسته و گریخته بحث کرده اند. در مورد مولانا و اشعارش هزاران مقاله و صدها کتاب نوشته شده اما هنوز بخش عمده ای از زوایای پنهانی شخصیت مولانا و اشعارش در مثنوی همچنان بکر و دست نخورده مانده است شاید بتوان عامه پسند بودن مثنوی را یکی از علل عمده‌ی مقبولیت مولوی به شمار آورد. از اهداف این پژوهش که به بررسی آفات زبان پرداخته است، بررسی نقش زبان و اثرات آن در زندگی انسان و تبیین نقش زبان در تکامل و یا تنزل انسان می توان اشاره کرد. آنچه که از نتایج این تحقیق در مثنوی معنوی مولانا بدست آمد نشان داد که در واقع مهمترین آفات زبان بیشتر از جنس ناراستی های اخلاقی مانند تمسخر، عیب جویی، دروغ گویی، غیبت، ریاکاری، فریب دادن و فریب خوردن، تملق، سوگند نابجا، بی ادبی و حیله گری را می توان نام برد که در صورت کنترل نشدن زبان، دین و دنیای فرد را تباه می کند.

چکیده انگلیسی:

the language is the emergence of thought and human life is vital to speak and to use language that the curtain of human nature and enjoyment of human knowledge of the show and at the same time than the necessity language constitutes the dust that sits on the mirror and the man and the man from their main job that is in heaven. Given that man is the only human being able to express his conscience is so language and purposes that emerging language in human existence is very important and about the past, and in the face. in the case of Maulana and hundreds of thousands of articles, and poems written in the book, but there is still a significant part of secret angles character in Rumi's poems Maulana and still Becker and were untouched perhaps popular" one of the major causes "masnavi Maulvi acceptance. of the goals of this research to examine the language of pests, investigating the role of the language and the effects on human life and clarify the role in the evolution of the language or human degradation can be pointed out. what the results of this study in Rumi's spiritual Maulana obtained showed that, in fact, the most important pests language of dishonesty more ethical irony, such as the utmost fault, lying , absence, hypocrisy, deceiving and deceived , flattery , adventitious rude and trickery can be , if not in control of the language, religion and the world.

منابع و مأخذ:

1- انقروی، اسماعیل، 1380، شرح کبیر انقروی بر مثنوی مولوی، ترجمه عصمت ستارزاده، تهران، برگ زرین.

2- جعفرى،محمدتقى،1368، تفسیرونقدوتحلیل مثنوى،ج 4،تهران،انتشارات اسلامى.

3- زرین کوب، عبد الحسین،1385،. باکاروان حلّه ، تهران، انتشارات علمی.

4- زمانی، ک، 1380، شرح جامع مثنوی،‌ چاپ اول، تهران، اطلاعات.

5- فروزانفر، بدیع الزمان ،1373، شرح مثنوی شریف، دفتر اول (جزء نخستین)،تهران، انتشارات علمی وفرهنگی.

6- فروزانفر، بدیع الزمان. 1388، شرح مثنوی شریف، سه جلد، چاپ چهاردهم، تهران. انتشارات زوار.

7- فروزانفر، بدیع الزمان،1315، زندگانی مولانا،تهران،چاپخانه مجلس.

8- فروزانفر، بدیع‌الزمان، 1346، شرح مثنوی شریف، تهران، زوّار.

9- محدث نوری، مستدرک الوسائل، ج ۹.

10- مولوی، جلال‌الدین محمد، مثنوی معنوی، شرح و تفسیر بدیع‌الزمان فروزانفر، 1346، مثنوی شریف، تهران، زوّار

11- مکارم شیرازی، ناصر، 1386، زندگی در پرتو اخلاق، نشر سرور.

12- یوسفی ، غلامحسین، 1386چشمه روشن،دیداری با شاعران،انتشارات علمی.