مقایسه اثربخشی گروه درمانی شناختی رفتاری و درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر طرحواره ظاهر در زنان چاق فاقد رژیم تغذیه
محورهای موضوعی : فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانی
جعفر پویان مهر
1
,
محمد زارع نیستانک
2
,
فاطمه سادات طباطبایی نژاد
3
,
حسن خوش اخلاق
4
1 - دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد نایین، دانشگاه آزاد اسلامی، نایین، ایران
2 - استادیار، گروه روانشناسی، واحد نایین، دانشگاه آزاد اسلامی، نایین، ایران.
3 - استادیار، گروه روانشناسی، واحد نایین، دانشگاه آزاد اسلامی، نا یین، ایران.
4 - استادیار، گروه روانشناسی، واحد نایین، دانشگاه آزاد اسلامی، نایین، ایران.
کلید واژه: , , زنان, , , درمان شناختی رفتاری, , , , , درمان پذیرش و تعهد, , , , , چاقی, , , , , طرحواره ظاهر,
چکیده مقاله :
هدف: هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی گروه درمانی شناختی رفتاری و درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر طرحواره ظاهر در زنان چاق فاقد رژیم تغذیه بود. روش: طرح پژوهشی شبه‌آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری این پژوهش شامل کلیه زنان با شاخص توده بدنی بالای 30 مراجعه کننده به کلینیک تغذیه و درمان چاقی نور در شهر ری در سال 1400 بود. حجم نمونه شامل 45 نفر (30 نفر گروه‌های آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) از جامعه آماری به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شده و در دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه جایدهی شدند. برای گروه آزمایش اول، درمان شناختی رفتاری و برای گروه آزمایش دوم، درمان گروهی پذیرش و تعهد اجرا شد در حالیکه گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه طرحواره ظاهری (کش،ملنیک و هاربوسکی، 2004) بود. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گبری مکرر مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که هر دو درمان بر کاهش طرحواره ظاهر، زنان چاق فاقد رژیم تغذیه اثر داشته‌اند (001/0P<) و تغییر نمرات در مرحله پیگیری پایدار بود نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده می‌توان نتیجه گرفت که گروه درمانی شناختی رفتاری و درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد موجب بهبود طرحواره ظاهر در زنان چاق فاقد رژیم تغذیه می‌شود.
Purpose: The purpose of this research was to compare the effectiveness of cognitive behavioral therapy group and group therapy based on acceptance and commitment on appearance schema in obese women without diet. Methodology: It was a quasi-experimental research design of pre-test-post-test and follow-up with a control group. The statistical population of this research included all women with a body mass index above 30 who referred to Noor Nutrition and Obesity Treatment Clinic in the city of Ray in the year 1400. The sample size includes 45 people (30 people in the experimental group and 15 people in the control group) from the statistical population were selected by available sampling method and divided into two experimental groups and one control group. For the first experimental group, cognitive behavioral therapy and for the second experimental group, acceptance and commitment group therapy was implemented, while the control group did not receive training. The research tool included the appearance schema questionnaire (Kash, Melnik and Harbosky, 2004). The data was analyzed using analysis of variance with repeated measures. Findings: The results showed that both treatments had an effect on reducing the appearance of obese women without diet (P<0.001) and the change in scores was stable in the follow-up phase. Conclusion: According to the obtained results, it can be concluded that cognitive behavioral group therapy and group therapy based on acceptance and commitment improve the appearance schema in obese women without a diet.
