ارزیابی و مقایسهی ضریبرفتار سازههای فولادی مجهز به جداسازپایه به دو روش تحلیل پوشآور و تحلیل دینامیکی غیرخطی افزاینده
الموضوعات : آنالیز سازه - زلزلهحمیدرضا صدرارحامی 1 , فرشید فتحی 2
1 - دانشکده مهندسی عمران، واحد نجفآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجفآباد، ایران
2 - عضو هیات علمی، دانشکده مهندسی عمران، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران.
الکلمات المفتاحية: ضریبرفتار, سازهی فولادی, جداساز پایه, تحلیل استاتیکی غیرخطی (پوشآور), تحلیل دینامیکی غیرخطی افزاینده (IDA),
ملخص المقالة :
ضریبرفتار بعنوان عاملی که دربرگیرندهی عملکرد غیرارتجاعی سازهها دربرابر زلزلههای شدید است، کاربرد وسیعی در آییننامهها برای تعیین نیاز لرزهای و طراحی سازهها دارد. هراندازه مقدار محاسبه شدهی ضریبرفتار به واقعیت نزدیکتر باشد، تعیین مقاومت مورد نیاز سازه دقیقتر خواهد بود. روش تحلیلی متداول برای محاسبهی مقدار ضریبرفتار ساختمانهای معمولی، روش تحلیل استاتیکی غیرخطی (پوشآور) است. اما استفاده از این روش برای ساختمانهای دارای جداسازپایه با تردیدهایی همراه است. تحلیل دینامیکی غیرخطی افزاینده (IDA) یکی از روشهای نوین با کاربرد گسترده است که میتواند جایگزین مناسبی برای محاسبهی ضریبرفتار ساختمانهای دارای جداسازپایه باشد. دراین مقاله ضریبرفتار سازهی فولادی خمشی مجهز به جداسازپایه، برای سه مدل ، 8 و 12 طبقهی فولادی با استفاده از دو روش، یکی تحلیل پوشآور (روش مرسوم) و دیگری تحلیل دینامیکی غیرخطی افزاینده محاسبه و مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفته است. نتایج حاکی از دقیقتر بودن روش تحلیل دینامیکی غیرخطی افزاینده نسبت به تحلیل پوشآور، بهدلیل استفادهی مستقیم از رکوردهای زلزله و همچنین منظور نمودن تمام مشخصات دینامیکی سازه و خصوصاً مشخصات دینامیکی جداساز پایهی آن، میباشد. بطوریکه ضریبرفتار حاصل از تحلیل IDA نسبت به تحلیل پوشآور در سازهی 5 طبقه 2/8%، در سازهی 8 طبقه 16/61% و در سازهی 12 طبقه 8/84% افزایش را نشان میدهد. همچنین ضریبرفتار حاصل از تحلیلها با مقادیر توصیه شده در آییننامهی FEMA P695 مقایسه شده است.
_||_