بهینه سازی شبکه‌های تخت دولایه فضاکار با استفاده از الگوریتم ژنتیک

الموضوعات : آنالیز سازه - زلزله

ارژنگ صادقی ¹ (عضو هیأت‌علمی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران)
مصطفی میرزایی اصل ² (کارشناس ارشد سازه)
بهمن فرهمند آذر ³ (عضو هیأت‌علمی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران)
مجید پورامینیان ⁴ (عضو هیأت‌علمی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رامسر، رامسر، ایران)

تاريخ الإرسال : 02 الإثنين , صفر, 1436 تاريخ التأكيد : 06 السبت , رجب, 1436 تاريخ الإصدار : 11 الثلاثاء , ربيع الأول, 1437

الکلمات المفتاحية:

ملخص المقالة :

هدف اساسی در مهندسی عمران ایجاد طرحی است که در برابر نیازهای مورد نظر و نیز شرایط موجود، بیشترین کارآیی را داشته باشد. در بهینه‌سازی سازه ها این عمل، معادل با تعیین گروهی از متغیرهای طراحی است که بر حسب بارهای اعمال شده و قیدها و پارامترهای از پیش تعیین شده، موجب کمینه شدن تابع هدف گردند. در این تحقیق جهت بدست آوردن طرح بهینه شبکه‌های تخت دولایه فضاکار از روش الگوریتم ژنتیک استفاده شده است. همچنین در این پژوهش سطح مقطع اعضاء و عمق شبکه دولایه به عنوان متغیرهای طراحی به صورت پیوسته بدست آورده شده، در ضمن وزن سازه نیز به عنوان تابع هدف انتخاب شده است. همچنین مقایسه شده کارآیی الگوریتم ژنتیک با برخی از روشهای دیگری با ذکر مثالی و برای بدست آوردن وزن بهینه با استفاده از الگوریتم ژنتیک از نرم‌افزار Matlab استفاده شده است. قیدهای که برای مسئله بهینه‌سازی در این پژوهش درنظر گرفته شده شامل تغییرمکان گره ها، تنش‌ها و ضریب لاغری اعضا می‌باشند. نتایج نشان داد که استفاده از روش بهینه‌سازی ژنتیک روشی مؤثر در بهینه سازی شبکه‌های تخت دولایه می باشد.