نیازسنجی توسعه آموزش های فنی و مهارتی مجازی در آموزش و پرورش استان مازندران

الموضوعات :

علی اصغر عباسی اسفجیر ¹ , هما رضایی قلعه ²

1 -
2 -

تاريخ الإرسال : 01 الأربعاء , جمادى الثانية, 1432 تاريخ التأكيد : 09 السبت , رجب, 1432 تاريخ الإصدار : 27 الجمعة , ربيع الثاني, 1432

الکلمات المفتاحية: توسعه, آموزش مجازی, رویکرد تکنولوژیکی, فرهنگی- اجتماعی, پداگوژیکی, اقتصادی, راهبردی,

ملخص المقالة :

پژوهش حاضر با هدف شناسایی نیازها در توسعه آموزش‌های فنی و مهارتی مجازی از دیدگاه هنرآموزان و مدیران دبیرستان‌های فنی و حرفه‌ای و کار و دانش استان مازندران انجام پذیرفته است. در این مطالعه با توجه به نظریه‌های یادگیری ساختارگرا و تئوری چارلز وید مایر عوامل مؤثر در توسعه آموزش‌های فنی و مهارتی مجازی در هر یک از رویکردهای تکنولوژیکی، فرهنگی- اجتماعی، پداگوژیکی، اقتصادی و راهبردی به روش دلفی مورد شناسایی و رتبه‌بندی قرار گرفت. جامعه آماری شامل کلیه هنرآموزان و مدیران دبیرستان‌های فنی و حرفه‌ای و کار و دانش استان مازندران بود. لذا متناسب با روش تحقیق به کار رفته 35 هنرآموز و 27 مدیر به عنوان متخصصان اعضای پانل به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. همچنین دو نوع پرسش‌نامه ویژه مدیران و هنرآموزان جهت اکتشاف عوامل توسعه با توجه به رویکردهای مذکورتنظیم شد. پرسش‌نامه در سه مرحله میان نمونه‌های تحقیق توزیع شد و مقدار ضریب پایایی یا آلفای کرونباخ در همه رویکردها و مؤلفه‌ها بالاتر از 86/0 به دست آمد. در پرسش‌نامه دور اول و دوم، میانگین و ضریب هماهنگی کندال عوامل توسعه محاسبه و سپس گویه‌هایی که میانگین بزرگتر از 4 و ضریب کندال بزرگتر از 5/0 داشتند در دور سوم پرسش‌نامه لحاظ شده اند. داده‌های حاصل از پرسش‌نامه دور سوم جهت پاسخ به سؤالات پژوهشی با آزمون فریدمن و Uمان‌ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند که اهم نتایج به دست آمده عبارتند از: از دیدگاه هنرآموزان، به ترتیب رویکردهای فرهنگی- اجتماعی، تکنولوژیکی، اقتصادی، پداگوژیکی و راهبردی اولویت اول تا پنجم را به خود اختصاص داده‌اند؛ از دیدگاه مدیران، رویکردهای تکنولوژیکی،فرهنگی ـ اجتماعی، اقتصادی، راهبردی و پداگوژیکی به ترتیب رتبه‌های اول تا پنجم را به خود اختصاص می‌دادند، تفاوت معناداری در میانگین رتبه‌های هر یک از رویکردهای تکنولوژیکی، فرهنگی- اجتماعی، پداگوژیکی، اقتصادی و راهبردی بین هنرآموزان و مدیران وجود ندارد.