بررسی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در بحران سوریه در دوره پساداعش
الموضوعات : فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بین المللیحمید شایان پور 1 , حسین مسعودنیا 2 , نفیسه واعظ 3
1 - کروه حقوق وعلوم سیاسی
2 - دانشکده علوم انسانی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
3 - دانشکده علوم انسانی، گروه علوم سیاسی و روابط بین الملل، دانشگاه ازاد اسلامی واحد شهرضا
الکلمات المفتاحية: جمهوری اسلامی ایران, مکتب کپنهاگ, مدیریت بحران, سوریه, رویکرد راهبردی,
ملخص المقالة :
به نام خدا روابط راهبردی ایران و سوریه علیرغم فرازوفرودهای کمسابقهای که طی سالیان اخیر تجربه کرده است، نمونهای تام عیار از ناگسستنیترین روابط دوجانبه در محیط امنیتی غرب آسیا تلقی میگرددکه در فضای پسا بحران بهمنظور تحکیم دستاوردهای بهدستآمده نیازمند نقشآفرینی، مدیریت و مهندسی ویژهتر نسبت به قبل است. پژوهش حاضر با هدف بررسی و تحلیل سیاست خارجی ج.ا.ایران در سوریه در دوره پسا داعش این پرسش را مطرح کرده است که الزامات رفتاری ایران برای مدیریت سوریۀ پسا بحران چگونه ارزیابی میگردد؟ با استفاده از روش مطالعه توصیفی و کتابخانهای و بهعنوان پاسخی احتمالی، پژوهش حاضر به جهت ارائۀ راهبردی بهینه بر مبنای مدیریت تحولات داخلی سوریۀ پس از اتمام بحران این فرضیه را مطرح میکند که بهرغم کامیابی جمهوری اسلامی ایران در ممانعت از سقوط نظام سیاسی تحت هدایت بشار اسد، تداوم دستاوردهای سیاسی ـ نظامی بهدستآمده نیازمند راهبرد پردازی جامع و مبتنی بر ملاحظات داخلی جامعه سوریه بر اساس علایق و خصایص فرهنگی، مذهبی و ژئوپلیتیکیِ مشترک است.
_||_
Buzan, B., et al. (1998). "Security: A New Framework for Analysis", London: Lynne Rienner.
Holger, S. (2014). “Securitization Theory & The Copenhagen School, Palgrave Macmillan UK”.
Roy, O. (2012). "With Syria, a Vortex of Global Risks & Tensions", International Herald Tribune.