پیشرانهای توسعۀ تحزّب در جمهوری اسلامی ایران
الموضوعات : فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بین المللیمحمد آرین منش 1 , حاکم قاسمی 2 , قربانعلی قربانزاده سوار 3
1 - دانشجوی دکتری علوم سیاسی گرایش مسائل ایران، گروه علوم سیاسی، دانشگاه بینالمللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران
2 - دانشیار علوم سیاسی، گروه علوم سیاسی دانشگاه بینالمللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران.
3 - استادیار علوم سیاسی، گروه علوم سیاسی دانشگاه بینالمللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران
الکلمات المفتاحية: جمهوری اسلامی ایران, احزاب سیاسی, آیندهپژوهی, پیشران توسعه تحزب, پرسشنامه اثرات متقابل,
ملخص المقالة :
احزاب سیاسی در ایران، حامل ویژگیهای سیاسی-اجتماعی و پیشینۀ تاریخی میباشند که در همافزایی ناخواسته، بهجای تبدیلشدن به عاملی برای توسعه، مانعِ محققشدنِ آن بودهاند. اگرچه دربارۀ ویژگیها و موانع نظام حزبی در ایران، پژوهشهای نظری زیادی صورت گرفته است؛ اما دربارۀ پیشرانهای توسعه بر اساسِ متغیرهای مختلف در ساختهای چهارگانه؛ شامل نقش عاملیت دولت، جامعه، گروههای اجتماعی و احزاب سیاسی، تاکنون مطالعهای انجام نشده است. با توجه به این فقدان، پرسش اساسی این نوشتار این است که پیشرانهای توسعۀ احزاب سیاسی در جمهوری چیست؟ فرضیه بهدستامده در این پژوهش این است که مهمترین پیشرانها، تقویت ساختار دموکراتیک قدرت و آزادیهای سیاسی، تقویت گفتمان تحزب، تقویت سرمایه اجتماعی، توسعه نهادهای جامعه مدنی، استقلال احزاب، توسعه فرهنگ مشارکت و کار جمعی، تسهیل گردش نخبگان سیاسی، قانونمندی و شفافیت ساختار احزاب و نظارت بر آنها میباشد. چارچوب نظری مورد استفاده در این پژوهش، آیندهپژوهی است که با استفاده از روشهای کتابخانهای، پرسشنامه و استفاده از نرمافزار میکمک دادههای بهدستامده تجزیه و تحلیل شده است.کشف و توصیف پیشرانهای توسعه احزاب، مهمترین یافته این پژوهش است.
Godet, M. (1991). From anticipation to action, Paris: UNESCO publishing .
Godet, M. (2008). Strategic foresight, Paris Lipsor Working paper.
Alam, A. (2000). Fundamentals of political science, Tehran: Ney. [In Persian]
_||_-اتحادیه، منصوره و دیگران )1378(. »عوامل عدم رشد تحزب در ایران«، فصلنامه یاد، شماره .79
-تبریز نیا، حسین )1377(. برخی علل ناپایداری احزاب سیاسی در ایران، تهران: نشر سیاوش.