بختیارنامه و نقد سبکشناسانة آن
الموضوعات : پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسی
خدیجه تندکی
1
(دانش‌آموختة کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه حکیم سبزواری.)
علی تسنیمی
2
(استادیار دانشگاه حکیم سبزواری.)
الکلمات المفتاحية: بختیارنامه, دقایقی مروزی, محور زبانی, ادبی و فکری, سبک&lrm, شناسی,
ملخص المقالة :
بختیارنامه1 (راحه‌الارواح فی سرورالمفراح)، از متون نثر فارسی، منسوب به دقایقی مروزی و در زمرة داستانهای روزگار ساسانیان است که به دوران اسلامی، با نثری مصنوع و متکلف، نامی نو پذیرفت و با عنوان لمعه‌السراج لحضره التاج تحریری دیگرگونه یافت. در این جستار ضمن معرّفی و تشریح ابعاد و جزئیّات بیشتری ازبختیارنامه، سعی شده از حیث محورهای زبانی، ادبی و فکری، نقدی سبکشناسانه از آن به دست داده شود؛ لذا ابتدا در محور زبانی، مشخّصات صرفی و نحوی زبان روایت بررسی شده، سپس در سطح ادبی و زیباشناسی و با توجّه به محدودیت گفتار از نگاه دانش بدیع، در دو بخش معنوی و لفظی و نیز اشارهای مختصر به نکات بیانی، نوآوریهای موجود دربختیارنامه بررسی شده است. در فرجام، اصول دیدگاههای فکری پردازندة روایت مورد توجّه قرار گرفته است تا به این مهم دست یابیم کهبختیارنامه با کدام ویژگیهای سبکی در ردیف آثار ادبی قرار میگیرد؟
_||_
