مسأله‌مداری در اندیشه و شخصیت ناصرِخسرو (بر پایۀ نظریۀ خودشکوفایی آبراهام مزلو)
الموضوعات : پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسی
رضا جلیلی
1
()
مهدی نوروز
2
()
الکلمات المفتاحية: ناصرِخسرو, مزلو, خودشکوفایی, مسأله‌مداری,
ملخص المقالة :
در میان شخصیت های مطرح در عرصۀ شعر فارسی می توان به "ناصرِخسرو" اشاره کرد که دست کم در نیمۀ دوم زندگی خود همواره مسأله محور بوده و به واسطۀ آن سختی های بسیاری را تحمل کرده است. به این اعتبار، آنچه در پژوهش پیش رو بررسی می شود، تطبیق ویژگی های انسان خودشکوفا و مسأله محورِ مورد نظر مزلو با اندیشه و شخصیت ناصرِخسرو قبادیانی خواهد بود. روش تحقیق نیز، تطبیقی- تحلیلی است. به نظر می رسد که مهم ترین دغدغه های شاعر، هواداری از اسماعیلیان و دشمنی با عباسیان، خردورزی و دانش اندوزی، دوری گزینی از دنیا و مظاهر آن و نکوهش مداحی و ستایش آزادگی است.
_||_
