شخصیتپردازی در داستانهای کودکان براساس نظریه گریماس
الموضوعات : پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسیمریم محمودی 1 , هاله اژدر نژاد 2
1 - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران
2 - دانشآموخته دکتری زبان و ادبیات فارسی، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران
الکلمات المفتاحية: شخصیّت, نادر ابراهیمی, لینا کیلانی, الگوی کنشی گریماس, شخصیّتپردازی,
ملخص المقالة :
شخصیّتپردازی از عناصر اصلی داستانپردازی است. شخصیّتهای داستان در تداوم پیرنگ داستان نقش اساسی دارند و بهمثابه الگو، نمایانگر جایگاه انسان در دنیاهای متفاوت فرهنگی و اجتماعی هستند و با بررسی آنها میتوان، هم از فضای داستان مطّلع شد و هم به توانایی نویسنده پیبرد. پژوهش حاضر به بررسی و تحلیل شخصیّتهای داستان با استفاده از الگوی کنشگر گریماس و پی بردن به شیوههای شخصیّتپردازی در داستانهای کودکانه لینا کیلانی، نویسنده معاصر سوری و نادر ابراهیمی، نویسنده معاصر ایرانی اختصاص یافتهاست. الگوی کنشگر گریماس، با ساختاری نظاممند به تحلیل شخصیّتها میپردازد. نتیجه پژوهش نشان میدهد که هر دو نویسنده در زمینه انطباق با این الگو موفق بودهاند، با این تفاوت که کنشگران داستانهای ابراهیمی از تنوّع بیشتری برخوردار است، ولی در داستانهای کیلانی گونههای بیشتری شخصیّت مییابند. او علاوه بر حیوانات حتّی به جمادات و نباتات هم جان میبخشد.
_||_