بررسی ویژگیهای برجستۀ سبکی دیوان مَکین دهلوی
الموضوعات : پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسی
احمدرضا یلمه ها
1
()
هاله اژدرنژاد
2
()
الکلمات المفتاحية: نسخة خطی, سبک&lrm, شناسی, شبه قارة هند, مکین دهلوی,
ملخص المقالة :
از وقتی که گویندگان فارسی زبان ایرانی رو به سرزمین هند آوردند و در آن جا با اقبال و توفیق همراه شدند، کتابخانه های آن سرزمین بهویژه کتبخانه امیران گورکانی، از آثار نظم و نثر صاحب قلمان ایرانی انباشتهشد، زبان فارسی قدر دید و بر صدر نشست. در اقصی نقاط هند، فارسی، زبان رسمی شد و نسلی از هندیان بهوجود آمدند که هم به زبان هندی هم به زبان فارسی شعر سرودند. شاعرانی چون: عبدالقادر بیدل دهلوی و میرزا غالب دهلوی و بسیاری دیگر از این شمارند. امروز آثار آن همه گویندگان فارسی چه مهاجر چه ساکن سرزمین هند، میراث عظیمی است که در شهرهای قدیمی هندوستان در اعماق کتابخانه ها نهفتهاست. هر از چندگاهی از چهرۀ یکی از این شاهدان معنی غبارزدایی می شود و به همّت پژوهشگری تصحیح و روانۀ بازار اهل ادب می شود. یکی از آن گوهرهای ارجمند میرزا محمدفاخر شاعر فارسیگوی هندی ملقّب به مکین دهلوی است. تنها دستنوشته باقیمانده از او در ایران، نسخه ای است با شمارة 1071 در کتابخانة مجلس شورای اسلامی موجود است. این پژوهش که به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده، بر آن است تا براساس نسخة خطی مذکور، ضمن معرّفی اوضاع، احوال و اشعار این شاعر به بررسی برخی از ویژگیهای برجستۀ سبکی وی بپردازد.
_||_
