ارزیابی میزان تحقق الگوی کاربری زمین در طرحهای توسعه شهری و برنامهریزی ارتقاء آن (مطالعه موردی شهر میرجاوه)
الموضوعات : Urban Futurologyمهران قاسمی 1 , غلامرضا میری 2
1 - گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ايران.
2 - گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ايران.
الکلمات المفتاحية: برنامهریزی, شهر, توسعه شهری, کاربریزمین, میرجاوه.,
ملخص المقالة :
رشد جمعیت شهرها و توزیع نامناسب خدمات و عدم مکان گزینی صحیح آنها، از نتایج منفی افزایش جمعیت به شمار میرود. هدف اصلی از برنامهریزی کاربری اراضی شهری، تأمین رفاه اجتماعی و اقتصادی شهروندان است؛ بنابراین، این پژوهش با هدف سنجش میزان الگوی کاربری اراضی و ارتقاء تحققپذیری الگوی کاربری زمین در طرح جامع شهر میرجاوه صورت پذیرفت. سنجش میزان الگوی کاربری اراضی و ارتقاء تحققپذیری الگوی کاربری زمین در طرح جامع شهر میرجاوه و روند تغییرات در ترکیب و میزان کاربریهای مسکونی، حملونقل، آموزشی، درمانی و فرهنگی در شهر میرجاوه، در بازه زمانی (1388-1401) در مبحث اختصاص سرانه برای هر نفر و جامعه آماری در این تحقیق از مرکز آمار ایران تهیه شد. بهمنظور تجزیهوتحلیل اطلاعات گردآوریشده در این پژوهش از نرمافزارهای همچون اکسل و (2019) AutoCAD استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد در طرح جامع شهر میرجاوه ترتیب سرانه اختصاص زمین به ازای هر نفر در مترمربع برای کاربریهای مسکونی 51/50 مترمربع، حملونقل 29/25 مترمربع، آموزشی 54/2 مترمربع، درمانی 02/2 مترمربع و فرهنگی 23/1 مترمربع در سال 1388 بوده است. نتایج این تحقیق نشان داد که افزایش سرانه اختصاص زمین به ترتیب برای کاربری مسکونی با 57/91 مترمربع، حملونقل 71/50 مترمربع و آموزشی 76/2 مترمربع بوده است که در بخش کاربری درمانی با کاهش 02/2 مترمربع و فرهنگی 18/0 مترمربع سرانه روبهرو میباشد. این نتایج نشاندهنده عدم تحقق میزان کاربری پیشنهادی در سال 1388 را نشان میدهد. با استفاده از اطلاعات ارائهشده در این تحقیق میتوان طرحهای آتی را از نظر توجه به هر یک از شاخصها و زیر شاخصها توسعه اراضی شهری محاسبه نمود و بدین ترتیب میتوان نقاط قوت و ضعف طرحها را در اجرایی نمودن اهداف سنجید.
