تحلیل فضایی و نظام سلسله مراتبی شهرهای استان مازندران در سرشماری‌های 95-1365

الموضوعات :

سیدعسگر میرفتح الهی ¹ , lمنصور بدری فر ² , حسین شکویی ³ , سیدرحیم مشیری ⁴

1 - دانش آموخته دکترای تخصصی، گروه جغرافیا، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - استاد گروه جغرافیا، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - استاد گروه جغرافیا، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
4 - استاد گروه جغرافیا، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

تاريخ الإرسال : 29 الخميس , جمادى الأولى, 1439 تاريخ التأكيد : 18 السبت , جمادى الثانية, 1440 تاريخ الإصدار : 25 الجمعة , ربيع الأول, 1441

الکلمات المفتاحية: ضریب تراکمی, نیمرخ سلسله مراتبی, الگوی نخست شهری, توزیع جمعیتی,

ملخص المقالة :

استقرار سکونتگاه‌های انسانی و چگونگی پراکنش آن در سطح سرزمین گویای توان ترکیبی منطقه خواهد بود. از سوی دیگر الگوی قرارگیری سکونتگاه‌های شهری و روستایی در بستر مناطق نسبت به یکدیگر می‌تواند بیانگر مفاهیم همگرایی و واگرایی سرزمینی باشد. این مفاهیم در کنار یکدیگر سازمان فضایی شهر‌ها را شکل داده و از سویی یاری دهنده درک الگوی سلسله مراتب این نقاط سکونتگاهی نیز خواهد بود. پژوهش حاضر با هدف تحلیل فضایی و بررسی نظام سلسله مراتبی شهرهای استان مازندران صورت پذیرفته است . این پژوهش از نوع تحقیقات توسعه ای کاربردی می‌باشد. چرا که ضمن تدوین چارچوب‌هایی مطالعاتی، زمینه‌های لازم برای تحلیل‌های آتی را فراهم می‌سازد و روش تحقیق پژوهش نیز توصیفی- تحلیلی است. در مقاله حاضر سعی شده است روند توزیع جمعیت شهری استان در سرشماری 95-1365 با بکارگیری مدل‌هایی چون مرتبه –اندازه، منحنی لورنز، ضریب تراکمی، ضریب آنتروپی و شاخص نخست‌شهری و نیمرخ سلسله مراتبی مورد بررسی قرار گیرد. با توجه به یافته‌های تحقیق، توزیع جمعیت شهری استان در طبقات مختلف نسبتاً متعادل بوده، گرچه سهم ساری، بابل، آمل و قائم‌شهر نسبت به سایر شهرها بیشتر می‌باشد لیکن شهرهای با جمعیت کمتر از تعدد بیشتری برخوردار می‌باشند و میزان برتری شهر ساری در نظام سلسله مراتب شبکه شهری استان ناچیز می‌باشد.

المصادر:

Asayesh, H. (1996). Principles and methods of regional planning. Tehran: Payam-e Noor University Press. (in Persian)

Azimi, N. (2002). Dynamics of urbanization and theoretical bases of urban system. Tehran: Nika. (in Persian)

Badrifar, M. (1996). Human geography of Iran (4th ed.). Tehran: Payam-e Noor University Press. (in Persian)

Behforooz, F. (1992). A theoretical-empirical analysis for balancing the spatial distribution of population in the system of Iranian cities (1st ed.). Tehran: University of Tehran Press. (in Persian)

Farid, Y. (2005). Geography of population. Tabriz: University of Tabriz Press. (in Persian)

Farid, Y. (2012). Geography and urban studies.  Tabriz: University of Tabriz Press. (in Persian)

Hekmatnia, H., & Mousavi, M. (2006). Application of model in geography with emphasis on urban planning. Tehran: Elm-e Novin. (in Persian)

Hesamian, F., & Etemad, G. (1998). City and urbanization in Iran (3rd ed.). Tehran: Agah Publications. (in Persian)

Javan, J. (2004). Geography of the population of Iran. Mashad: Jahad-e Daneshgahi Press. (in Persian)

Khademolhoseini, A., & Abbasi, M. (2012). Examining urban hierarchy with quantitative models (case study of West Azarbaijan). Geography and Environmental Studies, 1(1), 7-18. (in Persian)

Lotfi, S., Ahmadi, F., & Gholamhoseini, R. (2012). Analysis of urban network and spatial distribution of population in the urban centers of Mazandaran province. Geographical Planning of Space Quarterly, 2(4), 1-18. (in Persian)

Mahin, N., Abolhasani, F., & Izadi, M. (2010). Analysis of urban hierarchy in cities with over 100,000 populations. Environmental Based Territorial planning, 3(11), 147-157. (in Persian)

Malekhoseini, A., Saffarirad, A., Qasemi, A., & Rajabi Amirabad, R. (2015). Analysis of urban hierarchy of Guilan province from 1986 to 2011 (using rank-size logarithmic models, Lorenz curve and Gini coefficient). Environmental Based Territorial planning, 8(30), 111-135. (in Persian)

Mazandarn Provincial Government, (2017) (in Persian)

Mazandarn Province Management and Planning (2003). Statistics of Mazandaran province. (in Persian)

Mostofiolmamaleki, R., Shahkarami, N., & Fataee, M. (2017). Evaluation of urban hierarchical system of Lorestan province 1986-2011. Human Geography Research, 49(1), 151-166. (in Persian)

Omuta, G. E. D. (1988). Environmental planning, administration and management in Nigerian Cities: The example of Benin City, Bendel State. Public Administration and Development, 8(1), 1-14.

Rafieian, M. (1996). Space organizations with emphasis on urban systems (case study of Isfahan Province). Unpublished Ph.D. dissertation, Tarbiat Modarres University, Tehran, Iran. (in Persian)

Rezvani, a. (2007). Interrelationship between cities and villages. Tehran: Payam-e Noor University Press. (in Persian)

Sarrafi, M. (2000). Principles of regional development planning. Tehran: Plan and Budget organization of Iran’s Press. (in Persian)

Shakouiy, H. (1994). New thoughts in geographic philosophy. Tehran: Gitashenasi Publications. (in Persian)

Statistical center of Iran (1986). National population and household census, Mazandaran province. (in Persian)

Statistical center of Iran (1996). National population and household census, Mazandaran province. (in Persian)

Statistical center of Iran (2006). Selected results of national census. (in Persian)

Statistical center of Iran (2011). National population and household census, Mazandaran province. (in Persian)

Statistical center of Iran (2016). National population and household census, Mazandaran province. (in Persian)

Zebardast, E. (2004). City size. Tehran: Urbanization and Architecture research center. (in Persian)