شناسایی ابعاد مسئولیت اجتماعی مقصد از دیدگاه گردشگران مقاصد گردشگری شهری و روستایی استان گیلان با روش نظریه داده بنیاد کلاسیک
الموضوعات :فرشته قویدل 1 , علی قلی پورسلیمانی 2 , سید محمود شبگو منصف 3 , علیرضا فرخ بخت فومنی 4
1 - دانشجوی دکتری مدیریت بازاریابی، گروه مدیریت بازرگانی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
2 - استادیار، گروه مدیریت بازرگانی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران.
3 - استادیار، گروه مدیریت بازرگانی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
4 - استادیار، گروه مدیریت بازرگانی، واحد بندرانزلی، دانشگاه آزاد اسلامی، بندر انزلی، ایران
الکلمات المفتاحية: &lrm, پژوهش داده بنیاد کلاسیک, مسئولیت‌پدیری اجتماعی مقصد, مقصد گردشگری.&rlm,
ملخص المقالة :
مقدمه: صنعت گردشگری یکی از مهمترین منابع کسب درآمد کشورهای جهان است و در قرن 21 به عنوان دومین صنعت مهم دنیا برشمرده شده است. گردشگری یک مقصد، به شدت به منابع طبیعی و فرهنگی آن وابسته است و تأثیرات مثبت و منفی بر محیط دارد. بنابراین مسئولیت پذیری اجتماعی، به عنوان دغدغه مسئولین مقاصد گردشگری شهری و روستایی بیش از گذشته مورد توجه گرفته است.هدف: شناسایی ابعاد مسئولیت اجتماعی مقاصد گردشگری شهری و روستایی استان گیلان از دیدگاه گردشگران، هدف اصلی این پژوهش است.روش‌شناسی تحقیق: پژوهش حاضر بر اساس نوع داده ها، کیفی و بر اساس نوع هدف، بنیادی و بر اساس مکان، تحقیق میدانی و از نظر روش و فرایند، داده بنیاد کلاسیک است. جامعه آماری این تحقیق گردشگران و خبرگان از سراسر ایران می باشند که حداقل دو سال گذشته به مقاصد گردشگری استان گیلان سفر کرده باشند. روش نمونه گیری، به دلیل نامحدود بودن جامعه آماری و عدم امکان دسترسی به کل نمونه مورد نیاز، غیراحتمالی در دسترس و گلوله برفی و ابزار جمع آوری اطلاعات، مصاحبه عمیق نیمه ساختارمند است که به دلیل محدودیت های قرنطینه، بیشتر به صورت تلفنی انجام شد. تعداد نمونه با توجه به رسیدن به اشباح نظری 12 نفر بود. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق کدگذاری باز، نظری و برپایه نظریه با استفاده از نرم افزار مکس.کیو.دی.ای 2020 انجام شد. قلمرو جغرافیایی پژوهش: محدوده مورد مطالعه پژوهش شامل تمامی مقاصد گردشگری سیاحتی، زیارتی، سرگرمی، پارک ها و فضاهای سبز، هتل ها، اقامت گا ه ها، رستوران ها در کلیه شهرها و روستاهای استان گیلان می باشد.یافته ها: یافته ها نشان می دهد ابعاد قانونی، زیست محیطی، اقتصادی، فرهنگی و اخلاقی به ترتیب به عنوان ابعاد مسئولیت اجتماعی مقصد مورد نظر گردشگران می باشند.نتایج: از آنجا که این مطالعه دیدگاه گردشگران را در مورد مسئولیت اجتماعی مقصد آشکار ساخت، نتایج آن می تواند پیامدهای مهمی برای بازاریابان و مدیران مقاصد داشته باشد؛ چرا که می توانند محصولات مقصد خود را از دیگران متمایز کنند و در طولانی مدت از مزایای بزرگی همچون پیوندهای طولانی مدت بین گردشگران و مقصد برخوردار شوند.
حسام، مهدی. (1398). شناسایی موانع تأسیس و توسعه اقامتگاههای بومگردی در نواحی روستایی استان گیلان. فصلنامه پژوهشهای روستایی، 10(3)، 559-546.
دادورخانی، فضیله؛ محمودی چناری، حبیب و موسوی، سمیه سادات. (1400). ارزیابی اثرات محیطی خانه های دوم گردشگری (مطالعه موردی: دهستان رودبار قصران، شهرستان شمیرانات، استان تهران). فصلنامه مطالعات برنامه ریزی سکونتگاههای انسانی، 16)4(، 873-855.
رحمتی غفرانی، یلدا؛ دل افروز، نرگس و شعبانی نشتایی، میترا. (1398). تأثیر ادراک از ابعاد مسئولیت اجتماعی شرکت بر رضایت و ابقاء مشتری. فصلنامه مدیریت کسب و کار، 41، 78-51.
سازمان مدیریت و برنامهریزی استان گیلان. (1398). سامانه اطلاعات آماری استان گیلان. معاونت آمار و اطلاعات.
سلطانی، مرتضی؛ نجات، سهیل و جعفری، خشایار. (1394). بررسی تأثیر مسئولیت اجتماعی سازمان بر تعهد عاطفی کارکنان؛ نقش میانجی فرهنگ سازمانی. فصلنامه مطالعات رفتار سازمانی، 4(15)، 171-145.
شفیعی رودپشتی، میثم؛ اسعدی، میرمحمد و محمدمیرزایی، نگار. (1396) تحلیلی بر جایگاه و سطح تحقق مسئولیت پذیری اجتماعی در صنعت گردشگری (مورد مطالعه: سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان یزد). مدیریت سرمایة اجتماعی، 4(3)، 333-351.
شمس، مجید و امینی، نصیره. (1388). ارزیابی شاخص فرهنگ ایرانی و تأثیر آن در توسعه گردشگری. فصلنامه نگرشهای نو در جغرافیای انسانی، 1(4)، 93-81.
صاحبی، نغمه؛ پوررمضان، عیسی؛ آمار، تیمور و قریشی، محمد باسط. (1400). آسیب شناسی توسعه گردشگری با تأکید بر اثرات زیست محیطی در نواحی روستایی شهرستان لنگرود. فصلنامه مطالعات برنامه ریزی سکونتگاههای انسانی، 16(1)، 42-29.
صفری علیاکبری، مسعود؛ احمدیان فرد، کرم؛ حجتالله، صادیی و غلامیان حسین آبادی، سمیه. (1397). شناخت و تحلیل امنیت اجتماعی در روستاهای هدف گردشگری )مطالعه موردی: استان اصفهان(. فصلنامه مطالعات برنامه ریزی سکونتگاههای انسانی، 31(2)، 483-503.
فراستخواه، مقصود. (1395). روش تحقیق کیفی در علوم اجتماعی با تأکید بر نظریه برپایه (گراندد تئوری). چاپ اول، تهران: نشر آگه.
فرهنگی، علی اکبر؛ کروبی، مهدی و صادق وزیری، فراز. (1394). نظریة داده بنیاد کلاسیک؛ شرح مراحل تولید نظریة مرکز ثقلی هویت برند توریسم سلامت ایران. مدیریت بازرگانی، 7(1)، 162-145.
نوروزی، محمدرضا؛ دانایی فرد، حسن؛ فانی، علی اصغر و حسن زاده، علیرضا. (1393). پردازش نظری مسئولیت اجتماعی بر مبنای نظریه داده بنیاد. نشریه بهبود مدیریت، 8(26)، 34-5.
Carroll, A. B. (1991). The Pyramid of Corporate Social Responsibility: Toward the Moral Management of Organizational Stakeholders. Business Horizons, 34(4), 39-48.
Galbreath, J., & Shum, P. (2012). Do customer satisfaction and reputation mediate the CSR–FP link? Evidence from Australia. Australian Journal of Management, 37(2), 211–229.
Fatma, M., Rahman, Z., & Khan, I. (2016). Measuring consumer perception of CSR in tourism industry: Scale development and validation. Journal of Hospitality and Tourism Management, 27, 39-48.
Horng, J., Hsu, H., & Tsai, Ch. (2017). An assessment model of corporate social responsibility practice in the tourism industry. Journal of Sustainable Tourism, 26(7), 1085-1104.
Lyra, F.R., Barbosa De Souza, M.J., Verdinelli, M.A., & Lana, J. (2017). Corporate social responsibility: comparing different models. Social Responsibility Journal, 13(4), 728-742.
Mariño-Romero, J., Hernández-Mogollón, J., Campón-Cerro, A., & Folgado-Fernández, J. (2020). Corporate Social Responsibility in Hotels: A Proposal of a Measurement of its Performance through Marketing Variables. Sustainability, 12(7), 1-15.
Martinez, P., Pérez, A., & Del Bosque, I. (2013). Measuring Corporate Social Responsibility in tourism: Development and validation of an efficient measurement scale in the hospitality industry. Journal of Travel & Tourism Marketing, 30(4), 365–385.
Palacios-Florencio, B., Del Junco, J., Castellanos-Verdugo, M., & Rosa-Díaz, I. (2018). Trust as mediator of corporate social responsibility, image and loyalty in the hotel sector. Journal of Sustainable Tourism, 7(26), 1273-1289.
Park, J., Lee, H., & Kim, Ch. (2013). Corporate social responsibilities, consumer trust and corporate reputation: South Korean consumers' perspectives. Journal of Business Research, 67(3), 295-302.
Sindhu, M., & Arif, M. (2017). Corporate Social Responsibility and Loyalty: Intervening influence of Customer Satisfaction and Trust. Cogent Business Management, 4(1), 1-20.
Su, L., & Hwang, Y. (2019). How does perceived destination social responsibility impact revisit intentions: The mediating roles of destination preference and relationship quality. Sustainability, 11(1), 1-23.
Su, L., & Swanson, S. R. (2017). The effect of destination social responsibility on tourist environmentally responsible behavior: Compared analysis of first time and repeat tourists. Tourism Management, 60, 308-321.
Su, L., Swanson, S., & He, X. (2019). A scale to measure residents perceptions of destination social responsibility. Journal of Sustainable Tourism, 28(2), 1-25.
Tran, H., Hwang, Y., Yu, Ch., & Yoo, S. (2018). The Effect of Destination Social Responsibility on Tourists’ Satisfaction: The Mediating Role of Emotions. sustainability, 10(9), 30-44.
Yu, Ch., & Hwang, Y. (2019). Do the Social Responsibility Efforts of the Destination Affect the Loyalty of Tourists. sustainability, 11(7), 1-17.
_||_