ارزیابی شاخص های آسایش حرارتی در مراکز محلات شهری با تاکید بر ریخت-گونه شناسی، مطالعه موردی:مراکز محلات شهر ایذه

الموضوعات :

محمود شکوهی ¹ , کتایون سعیدنوترکی ²

1 - گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان، ایران
2 - گروه شهرسازی، موسسه آموزش عالی دانش پژوهان پیشرو، اصفهان، ایران

تاريخ الإرسال : 29 الأربعاء , جمادى الأولى, 1442 تاريخ التأكيد : 30 السبت , ذو الحجة, 1445 تاريخ الإصدار : 01 الأحد , شعبان, 1445

الکلمات المفتاحية: شاخص های آسایش حرارتی, ریخت-گونه شناسی, مراکز محلات شهری, شهر ایذه,

ملخص المقالة :

یکی از مهم‌ترین موارد در طراحی فضاهای شهری، تأمین آسایش حرارتی است.برای برقراری آسایش حرارتی توجه به عناصر و شاخص های اقلیمی نظیر تابش آفتاب،رطوبت هوا و باد نقش مهمی ایفا می کنند. شهر ایذه در بردارنده فضاهای باز متعددی در مقیاس محلی می باشد که به دلیل شرایط اقلیمی آن برقرای آسایش حرارتی در این فضاها به منظور افزایش حضور پذیری افراد و بالا بردن کیفیت زندگی بسیار مهم می باشد. از همین رو در این مطالعه ارزیابی شاخص های آسایش حرارتی مراکز محلات شهر ایذه و تبیین رهنمودهایی جهت دستیابی به آسایش حرارتی بر مد نظرقرار گرفته است. روش پژوهش مقاله پیش رو توصیفی و تحلیلی است. جهت جمع‌آوری اطلاعات از اسناد و منابع کتابخانه‌ای، مشاهدات میدانی و نیز به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از تکنیک شبیه سازی و از نرم افزارهای تحلیل اقلیمی ENVI-Met استفاده شده است. از بین شاخص های آسایش حرارتی موجود برای ارزیابی آسایش حرارتی در این پژوهش شاخص های THI ، بیکر، ترجونگ و شاخص های SET, PET ، PMV و PPD جهت تحلیل شرایط آب و هوایی فضای باز در نرم افزار مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که در هر دو الگوی شعاعی و خطی، شاخص‌های فرمی تأثیر بیشتری بر کاهش دمای تابشی و تعدیل وضعیت اقلیمی بافت شهری دارند. همچنین پوشش گیاهی و فرمی در شاخص‌های آسایش حرارتی در الگو‌های شعاعی و خطی نشان می‌دهد که فرم و پوشش گیاهی هردو بر تعدیل شرایط اقلیمی و آسایش حرارتی تأثیرگذار می‌باشند برای ایذه.