مقایسه بین نسلی رابطه رسانهها و نگرش به امر به معروف و نهی از منکر در بین جوانان و بزرگسالان شهر شیراز
الموضوعات : علوم اجتماعیمحمدتقی عباسی شوازی 1 , مجید موحد 2 , زهرا قطرانی 3
1 - استادیار و عضو هیأت علمی بخش جامعه شناسی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
2 - دانشیار و عضو هیأت علمی بخش جامعه شناسی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
3 - کارشناس ارشد جامعه شناسی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
الکلمات المفتاحية: رسانه, اسلام, نسل, نگرش, امر به معروف و نهی از منکر, جوانان و بزرگسالان,
ملخص المقالة :
رسانههای مدرن نقش مهمی را در تشکل گیری، انتقال و تغییر ارزش ها و باورهای افراد در فرهنگ جوامع معاصر ایفا میکنند. امر به معروف و نهی از منکر به عنوان نوعی نظارت اجتماعی-دینی یکی از عناصر مهم فرهنگ دینی جوامع مسلمان است که امروزه دستخوش دگرگونی شده و در این میان نقش رسانهها برجسته است. این مطالعه پیمایشی، با دو هدف مقایسه بین نسلی جوانان و بزرگسالان شهر شیراز در نگرش به امر به معروف و نهی از منکر و همچنین رابطه رسانهها با نگرش آنان انجام شده است. بدین منظور، با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، 300 نفر از جوانان ( 18-29 سال) و300 نفر از بزرگسالان (بالای 40 سال) بطور تصادفی انتخاب و به سئوالات پرسشنامه جواب دادند. نتایج نشان داد که، بزرگسالان در تمامی ابعاد نگرش(شناختی، احساسی و تمایل به عمل) دارای نگرش مثبت تری به نسبت جوانان هستند. از سوی دیگر، رسانههایی چون رادیو و تلویزیون داخلی رابطه ای مثبت با نگرش داشته اند؛ این درحالیست که رسانههای خارجی و جدید از جمله ماهواره، رادیو خارجی، اینترنت و موبایل رابطه ای منفی با نگرش پاسخگویان داشتند.
1- احمدی، سیروس؛ نیکدل، فریبرز؛ حیدری، علی و عصمت کرمی. (1393). بررسی رابطه میزان کنترلاجتماعی و بینظمی در بین شهروندان شهر دهدشت. پژوهشهای راهبردی امنیت و نظماجتماعی. سال سوم، شماره پیاپی( 8). شماره دوم. صص44-35.
2- اوپنهایم،ابراهام نفتلی. (1375). طرح پرسشنامه و سنجش نگرش. ترجمه مرضیه کریم نیا، موسسه چاپ و انتشارات آستان قدس رضوی.
3- خرمایی،فرهاد و پریناز عباسی.(1388). .بررسی مقدماتی رابطه جهتگیری مذهبی، جنسیت و نگرش نسبت به امر به معروف و نهی از منکر. در مجموعه مقالات همایش مفهومسازی، نظریهپردازی و نوآوری در حوزه امر به معروف و نهی از منکر. صص94-79.
4- خلفخانی، مهدی.(1387). راههای گسترش حوزه عمومی به منظور ارتقاء سطح نظارتهای اجتماعی. پژوهشنامهعلوماجتماعی،سال دوم، شماره دوم، صص72-49.
5- رضایی راد، عبدالحسین و سید محمدتقی قبولی درافشان. (1384). آسیبشناسی امر به معروف و نهی از منکر با نظر به تجارب تاریخی.مطالعات اسلامی، شماره(69)، صص100-73.
6- رضایی راد، عبدالحسین و سید محمدتقی قبولی درافشان. (1384). آسیبشناسی امر به معروف و نهی از منکر با نظر به تجارب تاریخی. مطالعات اسلامی، شماره(69)، صص100-73.
7- رضویزاده، نورالدین.(1385). بررسی تأثیر رسانهها بر تمایل به تغییر سبک زندگی روستایی. فصلنامه علوم اجتماعی شماره(31)،صص144-111.
8- سورین، ورنر و جیمز تانکارد. ( 1381). نظریههای ارتباطات، ترجمه علیرضا دهقان. تهران: دانشگاه تهران.
9- گیدنز، آنتونی. (1377). جامعهشناسی. ترجمه منوچهر صبوری، تهران: نشر نی.
10- مرکز آمار ایران .(1392). نتایج سرشماری نفوس و مسکن 1390، استان فارس، شیراز، تهران: مرکز آمار ایران.
11- نهجالبلاغه. (1384). ترجمه سید جعفر شهیدی، تهران : شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
12- واعظی، احمد .(1389). بررسی میزان آگاهی و نگرش دانشجویان در زمینهی امر به معروف و نهی از منکر. دانشگاه اسلامی.شماره سوم.صص7-1.
13- armfield, g, greg& r. lance halbert. (2003). The Relationship Between Religiosity and Internet Use. Journal of Media and Religion, vol2, issue3,pp 129-144.
14- Buchfield, B. Keri. (2009). Attachment as A Source of Informal Social Control in Urban Neighborhoods. Journal of Criminal Justice. Vol. 37. Issue 1.pp. 45-54.
15- Hammermeister, Jon & Barbara Brock. (2005). Life Without TV? Cultivation Theory and Psychosocial Health Characteristics of Television-Free Individuals and Their Television-Viewing Counterparts. HEALTH COMMUNICATION, 17(3), 253–264
16- Jiang, Shanhe& Wang, Jin. & Eric Lambert. (2010). Correlates of Informal Social Control in Guangzhou, China Neighborhoods. Journal of Criminal Justice. 38. pp. 460-469.
17- Jiang, Shanhe., Lambert, G. Eric., Liu,Jianhong. & Saito, Toyoji. (2014). Formal and Informal Control Views in China, Japan, and the U.S. Journal of Criminal Justice., Vol.42(1), : 36–44.
18- Shanahan, james & Michael morgan. (1999). television and its viewers (cultivation theory and research). Cambridge university press.
_||_