بررسی اثر ضد سرطانی عصاره هیدروالکلی دو گیاه بومادران (Achilla millefolium L.) و مریم گلی (Salvia officinalis L.) بر علیه سلول‌های سرطانی معده انسان

الموضوعات :

امید سفالیان ¹ (گروه بیوتکنولوژی و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی)
ناصر زارع ² (گروه یوتکنولوژی دانشگاه محقق اردبیلی)
سعید لطیفی ³ (گروه زیست شناسی دانشگاه محقق اردبیلی)
سارا مطلبی نیا ⁴ (فارغ التحصیل)
کبری حسن پور ⁵ (دانشجوی فارغ التحصیل)

تاريخ الإرسال : 23 الأحد , شعبان, 1440 تاريخ التأكيد : 10 الجمعة , جمادى الأولى, 1442 تاريخ الإصدار : 03 السبت , محرم, 1442

الکلمات المفتاحية: بومادران, مریم گلی, عصاره اتانولی, رده‌ی سلولی سرطان معده (AGS),

ملخص المقالة :

درمان سرطان به وسیله گیاهان دارویی، از دیرباز مورد توجه محققان بوده است. دراین میان، برخی گونه‌های گیاهی دارای موادی هستند که از طریق آپوپتوز و یا نکروز، موجب مهار یا از بین بردن سلول‌های سرطانی می‌گردند. خانواده نعناعیان و کاسنیان از جمله گیاهان دارویی هستند که دارای اثرات بیولوژیکی بسیار می‌باشند. هدف ازاین مطالعه بررسی اثرسمیت عصاره‌های گیاهان پونه و درمنه بر روی رده‌ی سلولی سرطانی معده (AGS) می‌باشد. در این مطالعه از اندام‌های هوایی گیاهان عصاره گیری شد. سلول‌های AGS با غلظت‌های عصاره هیدرواتانولی (g/mlµ 1000- 50) و در فاصله‌های زمانی 24، 48 و 72 ساعت تیمار شدند. سمیت سلولی با استفاده از روش MTT برآورد شد و میزان القاء آپوپتوز به روش فلوسایتومتری با رنگ آمیزی Annexin-V ارزیابی شد. نتایج حاصل ازتست MTT مهار قوی و وابسته غلظت تکثیر سلول‌های سرطانی را توسط عصاره‌های مختلف بومادران و مریم گلی نشان داد. این عصاره‌ها اثر ضد‌سرطانی وابسته به دوز و زمان برسلول‌های AGS دارند. در بررسی رویداد آپوپتوز در‌سلول‌های تحت تیمار نیز عصاره‌پونه تاثیر بیشتری داشت. با توجه به اثرات سیتوتوکسیک عصاره‌های هیدرواتانولی بر سلول‌های AGS، این گیاهان می‌توانند به عنوان یک پتانسیل بالقوه برای مطالعات بیشتر در درمان سرطان مورد استفاده قرار گیرد. بنابرین تخلیص ماده موثره موجود در این عصاره‌ها و نیز تعیین مکانیسم تاثیر آنها توصیه می‌شود.