اثر عصاره هیدرواتانلی دانه خربزه (.Cucumis melo L) بر بیان کبدی ژن های کد کننده NADPH اکسیداز و گلوتاتیون پراکسیداز در موش های صحرایی مسموم شده توسط اتیلن گلیکول
الموضوعات :مهرنوش سادات حسینی 1 , سیامک یوسفی سیاه کلرودی 2 , مریم عیدی 3
1 - گروه ژنتیک، دانشکده علوم زیستی، واحد ورامین-پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، پیشوا، ایران
2 - گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، پیشوا، ایران
3 - گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، واحد ورامین-پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، پیشوا، ایران
الکلمات المفتاحية: مسمومیت کبدی, اتیلن گلیکول, گلوتاتیون‌پراکسیداز, NADPH اکسیداز,
ملخص المقالة :
در مطالعه حاضر تاثیر عصاره هیدرواتانلی دانه خربزه بر سطح بیان ژن‌های NOX4 و GPx1 در موش‌های مسموم‌شده با اتیلن‌گلیکول مورد ارزیابی قرار گرفت. موش‌ها در 5 گروه 6 تایی بصورت یک گروه کنترل سالم، یک گروه کنترل مسموم و سه گروه مسموم تجربی تقسیم شدند. به گروه مسموم تجربی غلظتهای 150، 300 و 600 میلیگرم بر کیلوگرم عصاره هیدرواتانلی دانه خربزه بصورت خوراکی خورانده شد. سپس کبد موش‌ها خارج شده و سپس RNA کل استخراج شد. سپس cDNA ساخته شده و میزان بیان ژن‌های مورد نظر و همین‌طور ژن GAPDH به عنوان ژن خانه‌دار با روش Real time PCR مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد تیمار روزانه خوراکی اتیلن گلیکول موجب افزایش معنی دار بیان ژن کدکننده NOX4 و GPx1 در گروه‌های مسموم نسبت به کنترل سالم می‌شود. افزایش بیان ژن NOX4 و GPx1 نشان‌دهنده التهاب ناشی از مصرف اتیلن‌گلیکول و مسمومیت آن می‌باشد. تیمار عصاره هیدرواتانلی دانه خربزه در غلظتهای 150، 300 و 600 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن موجب کاهش معنی‌دار بیان هر دو ژن در گروه های تجربی در مقایسه با گروه کنترل مسموم می‌شود. کاهش میزان بیان ژن NOX4 در مقایسه با گروه کنترل مسموم نشان می‌دهد مصرف عصاره هیدرواتانلی دانه خربزه موجب کاهش التهاب ناشی از مسمومیت با اتیلن گلیکول شده است. به دنبال مسمومیت کبدی ناشی از اتیلن گلیکول میزان H2O2 افزایش می‌یابد و میزان بیان ژن کدکننده گلوتاتیون‌پراکسیداز افزایش می‌یابد. تیمار با عصاره هیدرواتانلی خربزه، میزان تولید H2O2 کاهش می‌یابد که به دلیل اثرات ترکیبات آنتی‌اکسیدانی موجود در عصاره باشد.
_||_
