تاثیر ورتمانین بر بیان ژن های سیتوکین های محافظت کننده نورونی در آستروسیت های کشت شده در شرایط آزمایشگاهی
الموضوعات :امیر یزدان پناه 1 , وحید حمایت خواه جهرمی 2
1 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جهرم، گروه زیست شناسی، جهرم، ایران
2 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جهرم، گروه زیست شناسی، جهرم، ایران
الکلمات المفتاحية: BDNF, آستروسیت, NT3, ورتمانین, بیماریهای نورودژنراتیو,
ملخص المقالة :
زمینه و هدف: بیماریهای نورودژنراتیو با تاثیر بر روی سیستم عصبی مرکزی باعث القا آپوپتوزیس در نورونها می گردد. سلولهای گلیا نقش بسیار مهمی در جلوگیری از پیشرفت این بیماری ها و افزایش بقای نورونی دارند. مهمترین عملکرد سلولهای گلیا در بقای نورونها ترشح فاکتور های محافظت کننده نورونی می باشد. از فاکتورهای محافظت کننده نورونی که توسط آستروسیت ها ترشح میگردد میتوان به TGFβ1، TGFβ2، GDNF، BDNF و NT3 اشاره کرد.در این مطالعه نقش احتمالی ورتمانین در بیان فاکتورهای محافظت کننده نورونیBDNF و NT3 مترشحه از میکروگلیاها و الیگودندروسیت ها درمحیط in vitro مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها : برای کشت سلولهای آستروسیت از نوزاد 1-2 روزه موش صحرایی Wistar استفاده شد. بدین ترتیب پس از ضد عفونی پوست بدن و دستهای نوزادان با پنبه آغشته به الکل 70 درصد، با قیچی پوست روی سر کاملاً برداشته و جمجمه از ناحیه گردن به طرف پیشانی شکافته شد تا کورتکس مغز آشکار گردد. سپس مغز را از جمجمه جدا و در بافر هنکس قرار داده شد.غلظت های 8 ، 12 ، 16 مول بر لیتر ورتمانین به وسیله ی سمپلر به سلول های آستروسیت کشت داده شده در پلیت های 6-well اضافه شد و میزان بیان فاکتورهای محافظت کننده نورونی از طریق R-T PCR اندازه گیری شد.نتیجه گیری :سلولهای آستروسیت تیمار شده بوسیله ورتمانین از لحاظ مورفولوژی تغییرات قابل ملاحظه ای را نشان دادند. این در حالی بود که تغییرات مورفولوژیکی در سلولهای کنترل در مقایسه با سلولهای تیمار شده بسیار کمتر مشاهده شد.
_||_