تعیین رابطۀ عدالت سازمانی و هوش معنوی مدیران تربیت بدنی دانشگاه های آزاد اسلامی سراسر کشور
الموضوعات :رضا هاشمی ماد 1 , محمد علیمردانی 2 , قدرت باقری 3 , حسن داوری 4
1 - مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم
2 - مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم
3 - استادیار مدیریت ورزشی دانشگاه تهران
4 - مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم
الکلمات المفتاحية: هوش معنوی, عدالت سازمانی, عدالت توزیعی, عدالت رویه ای, عدالت تعاملی,
ملخص المقالة :
هدف از این پژوهش، تعیین رابطۀ عدالت سازمانی و هوش معنوی مدیران تربیت بدنی دانشگاه های آزاد کشور است. این پژوهش جزوِ تحقیقات توصیفی، از نوع همبستگی است. جامعۀ آماری پژوهش، کلیۀ مدیران تربیت بدنی دانشگاه های آزاد اسلامی کشور بود که تعدادشان بالغ بر 95 نفر می‌شد. از میان آنها، باتوجه به جدول مورگان، تعداد 78 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری این پژوهش، پرسشنامۀ عدالت سازمانی نیهوف و مورمن و پرسشنامۀ هوش معنوی(ISIS) است. روایی هر دو پرسشنامه مورد تأیید تعدادی از متخصصان مدیریت ورزشی قرار گرفت و پایایی آن ازطریق آلفای کرونباخ برای پرسشنامه های عدالت سازمانی و هوش معنوی، به ترتیب، برابر 92/0 و 85/0 محاسبه شد. در پژوهش حاضر، برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی(آزمون کولموگروف ـ اسمیرنوف و آزمون همبستگی پیرسون در سطح 05/0) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها به‌وسیلۀ نرم‌افزار SPSS.16 انجام شد. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین عدالت سازمانی، عدالت رویه ای و عدالت مراوده ای، با هوش معنوی، رابطۀ مثبت و معناداری وجود دارد. باتوجه به یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که با افزایش عدالت سازمانی، میزان هوش معنوی مدیران تربیت بدنی دانشگاه های آزاد نیز افزایش می‌یابد. Determining Relation Organizational Justice and Spiritual Intelligence Physical Education Managers of Islamic Azad Universities throughout Country Abstract The goal of this research was to determine the relationship between organizational justice and spiritual intelligence physical education managers of Islamic Azad Universities in our country. This research is a descriptive research. The statistical population of the research includes all physical education managers of Islamic Azad University which was more than 95 people among which 78 people were selected as samples based on Morgan table.The measuring implements of this research were the questionnaire of organizational justice Nihov and Moorman and the Integrated Spiritual Intelligence Scale (ISIS). The validity of both questionnaires was approved by some physical education managers and its reliability was calculated through Cronbach's alpha, the result for organizational justice was 0.92 and for spiritual intelligence, it was 0.85. To process the data, methods of descriptive and presumptive statistics (Kolmogorov–Smirnov and Pearson test level 0.5) were applied. Data analysis was done by SPSS.16. According to result Pearson test, there is a positive and meaningful relationship between spiritual intelligence and different types of justice (procedural, organizational and interactive justice).Based on results of this research, by improving organizational justice, the spiritual intelligence of physical education managers of Azad University is going to increase.
پورسلطانی، ح.؛ میرزائی، ف.؛ زارعیان، ح. 1390. «ارتباط بین ادراک از عدالت با رضایت شغلی در کارکنان پژوهشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری»، نشریۀ پژوهش‌های مدیریت ورزشی و علوم حرکتی 1(1)، 70-59.
پورسلطانی، ح.؛ میرزایی، ف.؛ زارعیان، ح. 1392. «ارتباط هوش معنوی و هوش فرهنگی با بهره وری کارکنان پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی»، مطالعات مدیریت ورزشی 5(20)، 36-15.
رامین مهر، ح.؛ هادی‌زاده مقدم، ا.؛ احمدی، ا. 1388. «بررسی رابطۀ بین ادراک از عدالت سازمانی و رفتار شهروندی سازمانی»، پژوهشنامۀ مدیریت تحول 1(2)، 91-65.
سهرابی، ف. 1387. «مبانی هوش معنوی»، فصلنامۀ سلامت روان 1، 18-14.
شاه‌حیدری پور، ر. و کمالیان، ا. 1391. «بررسی رابطۀ عدالت سازمانی و توانمندسازی روان‌شناختی»، نشریۀ مدیریت فرهنگ سازمانی 10(1)، 201-175.
ظریفی، ف.؛ یوسفی، ب.؛ صادقی بروجردی، س. 1391. «ارتباط عدالت سازمانی با دلبستگی شغلی در کارشناسان سازمان تربیت بدنی جمهوری اسلامی ایران»، نشریۀ مدیریت ورزشی 15، 174-157.
قربانی، م.؛ حقیقی، م.؛ تجریشی، ا.؛ رسته مقدم، آ. 1391. «بررسی رابطۀ هوش معنوی و تعهد سازمانی در یک سازمان دولتی»، نشریۀ فرایند
مدیریت و توسعه 81، 92-67.
مرادی، م.؛ جعفری، ا.؛ امیدی، ع.؛ علی دوست، ا. 1392. «مدل یابی تأثیر رهبری تحول گرا و عدالت سازمانی بر رفتارهای شهروندی سازمانی کارکنان وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران»، نشریۀ مدیریت ورزشی 5(4)، 124-107.
ناظمی، م.؛ علیزاده گلریزی، ا.؛ کوزه چیان، ه. 1392. «تعیین ارتباط بین عدالت سازمانی و ابعاد آن با توانمندسازی کارکنان در ادارۀ کلِّ تربیت بدنی استان خراسان رضوی»، مطالعات مدیریت ورزشی 18، 188-175.
Amram, Y. & Dryer, C. 2008. “The Integrated Spiritual Intelligence Scale (ISIS): Development and Preliminary Validation”, Paper Presented at the 116th Annual Conference of the American Psychological Association(August 2008), Boston, MA. Retrieved September 17; from http: //www. yosiamram. net/ papers.
Bennis, W. 2007. “Challenges of Leadership in the Modern World”, American Psychologist 62(1), 2-5.
Binz, A. R. 2008. An Examination of the Effects of Organizational Justice on Work Behavior after Negotiation and Salary Arbitration(A dissertation for the degree of Doctor of Philosophy), Harvard University, Department of Sociology.
Bos, K. V. 2001. “Fundamental Research by means of Laboratory Experiments Is Essential for a Better Understanding of Organizational Justice”, Journal of Vocational Behavior 58, 254-259.
Coetzee, M. 2005. The Fairness of Affirmative Action: An Organizational Justice Perspective(PhD Thesis), The University of Pretoria.
Cohen, C. & Spector, P. E. November 2001. “The Role of Justice in Organizations: Ameta-
Analysis”, Organizational Behavior and Human Decision Processes, 278-321.
Klendauer, R. & Deller, J. 2009. “Organizational Justice and Managerial Commitment in Corporate Mergers”, Journal of Managerial Psychology 24(1), 29-45.
Lambert, E. 2003. “The Impact of Organizational Justice on Correctional Staff”, Journal of Criminal Justice 31, 155-168.
Nabatchi, T.; Bingham, L.; David, H. 2007. “Organizational Justice and Workplace Mediation: A Six-factor Model”, International Journal of Conflict Management 18, 148-174.
Nichoff, B. R. & Moorman, R. H. 1993. “Justice as a Mediator of the Relationship between Me
thods of Monitoring and Organizational Citizenship Behavior”, Academy of Management Journal 36(3), 527-557.
Rashvand, O. & Bahrevar, E. 2013. “A Study of the Relationship among Spiritual Intelligence, Organizational Citizenship Behavior and Turnover Intentions”, International Journal of Research in Organizational Behavior and Human Resource Management 1(2), 25-34.
Robbins, S. P. 2001. Organizational Behavior. New Delhi: Prentice Hall, Inc.
Vaughan, F. 2002. “What Is Spiritual Intelligence?”, Journal of Humanistic Psychology 42(2), 16-33.
Yazicioglu, F. & Topalaglu, I. 2009. “The Relationship between Organizational Justice and Commitment: A Case Study in a Accommodation Establishments”, işletme araştırmaları dergisi 1(1), 3-16.
Cropanzano, R. & Greenberg, J. 1997. “Progress in Organizational Justice. Tunneling through the Maze”, in: I. T. Robertson & C. L. Cooper(eds.), International Review of Industrial and Organizational Psychology 12, 317-372.
Dougherty, T. 2011. The relationship between Spirituality, Spiritual Intelligence and Leadership Practices in Student Leaders in the BYU-IDAHO Student Activities Program(A dissertation submitted in partial fulfillment of the requirements for the degree of doctor of education in the graduate department of educational leadership and instructional design college of education), Idaho State University.
Eberlin, R. & Tatum, B. C. 2005. “Organizational Justice and Decision Making: When Good Intentions Not Enough”, Management Decision 43 (7/8), 1040-1048.
Emmons, R. A. 1999. The Psychology of Ultimate Concern: Motivation and Spirituality in Personality. New York: The Guilford Press.
Jawaharlal, I. M. 2002. “A Model of Organizational Justice and Workplace Aggression”, Journal of Management 28, 811-834.
Katozian, N. 2008. “Justice and Human Law”, Journal of Law, Faculty of Law and Political Science 3.
