تعاملهای اجتماعی و رفتار تکراری کودکان درخودمانده و عقب مانده ذهنی آموزش پذیر
الموضوعات :
علی بهاری قره گوز
1
(کارشناس ارشد روانشناسی عمومی)
عباس حسن پور
2
(کارشناس ارشد روانشناسی)
شاهرخ امیری
3
(استادیار دانشگاه علوم پزشکی تبریز)
الکلمات المفتاحية: درخودمانده, عقب‌مانده ذهنی, تعاملهای اجتماعی, رفتارهای قالبی,
ملخص المقالة :
هدف این پژوهش بررسی تشخیص افتراقی الگوهای رفتار تکـراری قالبی و اجتماعی در کودکان با نیازهای ویژه بود. با استفاده از مصاحبه تجدیدنظرشده تشخیـصی درخودماندگی (لرد و دیگران، 1994) در دو گروه درخودمانده (5 دختر و 11 پسر) و عقب‌مانده ذهنی آموزش‌پذیر (5 دختر و 11 پسر) در دامنه سنی 8 ـ6 سـال از مدارس استـثنایی انتخاب شدند. نتایج تحلیل واریانس چندمتغیری نشان دادند که میانگیـن نمره تخریب کیفی تعامل اجتماعی، ارتباطی و الگوهای رفتار تکراری قالبی در کودکان درخودمانده به گونه معناداری بیشتر از کودکـان عقب‌مانده ذهنی آموزش‌پذیر است. استلزامها براساس تشخیصهای افتراقی کودکان استثنایی بحث شد.
