شیوه‌های خواباندن و مشکلات خواب در کودکان 1 الی 2 ساله
الموضوعات :
الهامه محسنیان
1
(کارشناس ارشد روانشناسی عمومی)
زهرا طبیبی
2
(استادیار دانشگاه فردوسی مشهد)
علی مشهدی
3
(استادیار دانشگاه فردوسی مشهد)
الکلمات المفتاحية: خواب, کودک, مشکلات خواب کودک, شیوه‌های خواباندن,
ملخص المقالة :
پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بین مشکلات خواب و پنج نوع شیوه خواباندن کودکان انجام شد. بر اساس نمونه‌برداری در دسترس، 180 مادر دارای کودک یک الی دو ساله، از سه مرکز بهداشتی درمانی واقع در منطقه 9 شهر مشهد انتخاب شدند و به پرسشنامه خواب کودک (مورل، 1999) و پرسشنامه رفتار تعاملی والد‌ـ‌کودک هنگام خواباندن (مورل و کورتینا‌ـ‌بورجا، 2002) پاسخ دادند. نتایج نشان دادند مشکلات خواب در کودکان یک الی دو ساله، با شیوه‌های خواباندن کودک به طورکلی و دو نوع از شیوه‌های خواباندن (تسکین جسمانی فعال و تسکین جسمانی غیرفعال) ارتباط معنادار دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری نشان دادند بر اساس شیوه‌های تسکین جسمانی فعال و غیرفعال، مشکلات خواب کودکان قابل پیش‌بینی است. شیوه تسکین جسمانی فعال برخلاف شیوه تسکین جسمانی غیرفعال، به تنهایی پیش‌بینی‌کننده معنادار مشکلات خواب کودک بود. نتایج پژوهش، بر اهمیت شناسایی و اجتناب از شیوه‌های خواباندن نامناسب کودک تأکید می‌کند.
