اثربخشی آموزش مدیریت رفتار بر تنیدگی والدینی مادران کودکان درخودمانده

الموضوعات :

کارینه طهماسیان ¹ , راضیه خرم‌آبادی ² , نرگس چیمه ³

1 - استادیار پژوهشکده خانواده دانگاه شهید بهشتی
2 - عضو هئیت علمی دانشگاه خلیج فارس بوشهر
3 - استادیار پژوهشکده خانواده دانشگاه شهید بهشتی

تاريخ الإرسال : 15 الثلاثاء , شعبان, 1436 تاريخ التأكيد : 15 الثلاثاء , شعبان, 1436 تاريخ الإصدار : 27 الثلاثاء , ربيع الثاني, 1433

الکلمات المفتاحية: آموزش والدین, تنیدگی والدینی, کودکان درخودمانده, مدیریت رفتار,

ملخص المقالة :

هدف پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی برنامة آموزش مدیریت رفتاری والدین درکاهش تنیدگی والدینی مادران کودکان درخودمانده بود. براساس یک طرح شبه‌تجربی، 30 مادر کودک درخودمانده انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه قرار داده شدند. گروه¬ها از نظر سن و جنس کودک، و سن و تحصیلات مادر همتا شدند. پرسشنامة¬ تنیدگی والدینی (آبیدین، 1990) در پیش‎آزمون، پس‎آزمون و پیگیری به دو گروه داده شد.‘گروه آزمایش، به مدت شش هفته (هر هفته یک جلسة دو ساعته) در جلسه‎های آموزش والدین شرکت کردند و گروه گواه مداخله‎ای دریافت نکرد. یافته‎های تحلیل واریانس با استفاده از اندازه¬های مکرر نشان دادند که این برنامه برکاهش تنیدگی والدینی اثر دارد و به افزایش توانایی مقابله با تنیدگی والدینی منجر می‎شود. استلزام‎های بالینی برای پیشگیری و درمان تنیدگی والدینی در مادران کودکان درخودمانده مورد بحث قرار گرفتند.