رابطه معیارهای ارتباطی با سازگاری زناشویی

الموضوعات :

هدی برازنده ¹ (کارشناس ارشد روانشناسی بالینی)
علی صاحبی ² (دانشگاه فردوسی،دانشگاه سیدنی)
امیر امین یزدی ³ (دانشگاه فردوسی)
بهروز مهرام ⁴ (دانشگاه فردوسی)

تاريخ الإرسال : 19 السبت , شعبان, 1436 تاريخ التأكيد : 19 السبت , شعبان, 1436 تاريخ الإصدار : 26 الخميس , جمادى الأولى, 1427

الکلمات المفتاحية: سرمایه‌گذاری, سازگاری زناشویی, معیارهای ارتباطی, مرزها, قدرت,

ملخص المقالة :

در این پژوهش، رابطه معیارهای ارتباطی (باورها در مورد اینکه روابط فرد و همسرش، چگونه باید باشد) با سازگاری زناشویی بررسی شد. متغیرهای پژوهش با پرسشنامه معیارهای ارتباطی ویژه (ISRS) و سازگاری زناشویی با مقیاس سازگاری دو نفره (DAS) مورد ارزیابی قرار گرفتند. جامعه پژوهش، دبیران زن دبیرستانهای ناحیه 3 مشهد و همسرانشان بودند. در مجموع 100 نفر (50 زوج) به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای، از 10 دبیرستان به صورت تصادفی انتخاب شدند. نتایج تحقیق با روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه (همزمان و گام به گام) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان دادند که معیارهای ارتباطی رابطه‌مدار در سه حیطه مرزها، قدرت، سرمایه‌گذاری و همچنین رضایت از برآورده‌شدن معیارهای ارتباطی در رابطه زناشویی، با سازگاری زناشویی مرتبط بود. بین میزان ناراحتی افراد از برآورده‌نشدن معیارهایشان با سازگاری زناشویی رابطه معنادار مشاهده نشد. همچنین معیارهای ارتباطی افراد در مجموع 25% از واریانس سازگاری زناشویی را پیش‌بینی کرد. تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که معیار سرمایه‌گذاری بیانی به تنهایی سازگاری زناشویی را به صورت معنادار پیش‌بینی و 6/24% از واریانس آن را توجیه کرد. تفاوت معیارهای ارتباطی زوجها با میانگین سازگاری زناشویی رابطه معنادار و منفی داشت.