اهمیت رش های ساحلی (Pontogammarus maeoticus) در رژیم غذایی بچه ماهیان استخوانی در سواحل خزر آباد ساری
الموضوعات :
مهناز سادات صادقی
1
,
بابک مقدسی
2
,
نرگس مورکی
3
,
سکینه اصغری
4
1 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، دانشکده علوم و فنون دریایی، تهران، ایران
2 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سوادکوه، گروه منابع طبیعی، مازندران، ایران
3 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، دانشکده علوم و فنون دریایی، تهران، ایران
4 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، دانشکده علوم و فنون دریایی، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: تغذیه, دریای خزر, رش, بچه ماهی, ماهیان استخوانی,
ملخص المقالة :
در پژوهش حاضر، اهمیت رش های ساحلی دریای خزر (Pontogammarus maeoticus) در رژیم غذایی بچه ماهیان استخوانی، مورد بررسی قرار گرفته است. نمونه برداری از رش های ساحلی و بچه ماهیان، طی دو مرحله (دی ماه 1389 و فروردین ماه 1390)، از 12 ایستگاه (در چهار ناحیه، هر یک دارای 3 ایستگاه) در سواحل خزرآباد ساری انجام گردید. ماهیان با استفاده از پارچه توری (با قطر روزنه یک میلی متر) به ابعاد 5/0×1و در عمق 5/0 تا 1 متری صید شده و بلافاصله با الکل 70 درصد تثبیت و به آزمایشگاه منتقل شدند. صید رش با استفاده از تور دست ساز با قطر روزنه یک میلی متر به شکل مستطیل و به ابعاد40× 60 سانتی متر از ماسه های ساحل انجام شد .تعداد 98 عدد ماهی در زمستان سال 1389 و 107 عدد ماهی در بهار سال 1390در پنج گونه کفال پوزه باریک ( Liza saliens)، ماهی سفید( (Rutilus frisii kutum، شیشه ماهی( Atherina boyeri) ، گاو ماهی(Benthophilus ctenolepidus )و ماهیسهخاره(Gasterosteus aculeatus)به ترتیب با دامنه وزنی45/27-25/3، 6/0- 00/3، 88/5-81/0، 67/3-17/1و 96/1-27/1گرم شناسایی شدند. محتویات لوله گوارش ماهی ها، برای شناسایی گونه های مصرف کننده رش مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که گونه های صید شده به میزان متفاوتی از رش های ساحلی تغذیه کرده اند. بیشترین میزان تغذیه در زمستان 1389 با میانگین 25/8 درصد مربوط به ماهی سفید و در فصل بهار سال 1390، با میانگین 92/1 درصد در ماهی کفال پوزه باریک بدست آمد.
_||_
