بررسی رژیم غذایی ماهی کپور معمولی دریایی(Cyprinus Carpio)در سواحل استان گلستان، دریای خزر (سواحل منطقه گمیشان)
الموضوعات :عبدالرحیم وثوقی 1 , رضوان موسوی ندوشن 2 , الناز عباسی 3 , ابراهیم زارعی 4 , فرهاد علاسوندی طغیان 5
1 - دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال
2 - دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال
3 - دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال
4 - شرکت مهندسین مشاور آمایش مکران
5 - شرکت مهندسین مشاور آمایش مکران
الکلمات المفتاحية: استان گلستان, دریای خزر, گمیشان, شاخص تغذیه, ماهی کپور دریایی (Cyprinus carpio),
ملخص المقالة :
این پژوهش بر اساس فصل صید از مهر ماه 1388 لغایت اسفند ماه 1388 در طی فصل های پاییز و زمستان روی تعداد 180 نمونه کپور معمولی دریایی (Cyprinus carpio) صید شده از سواحل منطقه گمیشان در استان گلستان انجام پذیرفت. نمونه برداری بصورت ماهانه (حداقل 6 بار درهر ماه) طی6 ماه انجام شد . همه نمونه ها با حضور در محل از پره های صیادی تهیه گردید. نمونه های تهیه شده در ساحل مورد بیومتری (طول کل با دقت 1 میلی متر و وزن بدن با دقت 01/0 گرم) قرار گرفتند ، اطلاعات مزبور در فرم بیومتری ثبت و نمونه ها کالبد شکافی شد . سپس دستگاه گوارش (روده) را در فرمالین 4 درصد قرار داده و به آزمایشگاه دانشکده علوم و فنون دریایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال منتقل گردید . در آزمایشگاه نسبت به اندازه گیری طول روده با دقت 1 میلی متر و وزن روده با دقت 01/0 گرم ، خالی بودن روده ، شدت تغذیه ، فراوانی وقوع انواع مواد غذایی مورد مصرف و فاکتور وضعیت اقدام گردید . محتویات دستگاه گوارش تخلیه و مورد شناسایی قرار گرفت . سپس نسبت به تعیین شاخص طول نسبی روده ،شاخص خالی بودن روده ، شاخص شدت تغذیه ، شاخص فراوانی وقوع غذاهای مورد مصرف و شاخص فاکتور وضعیت اقدام گردید .در جهت بررسی آماری از آنالیز واریانس یک طرفه و T-test استفاده شد و نمودارها با استفاده از نرم افزار Excel رسم گردید . میانگین شاخص طول نسبی روده در گروههای سنی (+2 تا 10) ساله برابر 11/0±67/1 سانتی متر بود ، مقادیر این شاخص در فصل های مختلف دارای تفاوت معناداری نبود (05/0> P) . میانگین شدت تغذیه 99/9 ±63/22 بدست آمد . مقادیر این شاخص در فصل های مختلف دارای تفاوت معناداری بود (05/0P<). شاخص خالی بودن دستگاه گوارش کل برابر 11/71 درصد بدست آمد . که نشان دهنده کم خور بودن این گونه می باشد . محتویات دستگاه گوارش نیز شامل Polychaeta ،Oligochaeta ، Bivalvia ، Gastropoda، Ostrocoda، Foraminifera ، بقایای بدن ماهیGobiidae ، Termatoda ، تخم آبزیان ، خرچنگ و قطعات گیاهی بود. بیشترین مقدار شاخص فراوانی وقوع مواد غذایی (FP) در کل دوره مربوط به کرم های پرتار به میزان 89/63 درصد تعیین شد میزان این شاخص در طول فصل های مختلف ، اختلاف معنی داری نداشت (05/0> P) . در مجموع دوره ، کرم های پرتار(89/63 درصد) با فراوانی بیش از 50 درصد غذای اصلی ، دو کفه ای(00/35 درصد) ، الیاف گیاهی(11/36 درصد) ، بالانوس(11/16 درصد) ، خرچنگ (22/32 درصد) ، ماهی(22/44 درصد) ، الیگوکیت (67/11درصد) ، تخم آبزی(78/42 درصد) ، گاستروپود(67/36 درصد) ، ترماتد(54/25 درصد) و استراکودا (78/12درصد) با فراوانی بیش از 10 درصد و کمتر از 50 درصد ، غذای فرعی و کوماسه آ(67/6 درصد) ، آمفی پودا (78/2 درصد) و فرامینی فرا (33/3 درصد) با فراوانی کمتر از 10 درصد بعنوان غذای تصادفی تعیین شدند . میانگین شاخص فاکتور وضعیت (K) ، در طول دوره برابر 39/1 بود که نشان از وضعیت خوب تغذیه در این ماهی دارد .
