جذب زیستی فلز نقره توسط باکتری استنوتروفوموناس مالتوفیلیا سویه MS8 جداشده از پساب کارگاه نقره کاری در اصفهان

الموضوعات :

مائده شاه سنایی گنیرانی ¹ (کارشناس ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد فلاورجان، گروه میکروب شناسی، فلاورجان، اصفهان)
علی محمد احدی ² (دانشگاه شهرکرد، دانشکده علوم، گروه ژنتیک، شهرکرد)
منیر دودی ³ (استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد فلاورجان،گروه میکروب شناسی، فلاورجان، اصفهان)

تاريخ الإرسال : 22 الأربعاء , ربيع الثاني, 1436 تاريخ التأكيد : 12 الأربعاء , جمادى الثانية, 1436 تاريخ الإصدار : 17 الثلاثاء , ذو القعدة, 1436

الکلمات المفتاحية: پساب, جذب زیستی, باکتری مقاوم به نقره, حداقل غلظت ممانعت کننده رشد,

ملخص المقالة :

سابقه و هدف: تشخیص میکروارگانیسم های مقاوم به فلزات سمی اولین گام در فرآیند پاکسازی زیستی است. این مطالعه با هدف جداسازی باکتری های مقاوم به فلز نقره و تعیین حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد آنها (MIC) و سپس بررسی جذب زیستی فلز نقره در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. مواد و روش ها: نمونه گیری از پساب دو کارگاه نقره کاری در اصفهان و ورودی فاز 2 تصفیه خانه شاهین شهر اصفهان انجام شد. برای جداسازی باکتری های مقاوم به فلز و تعیین حداقل میزان غلظت ممانعت کننده از رشد (MIC) آن ها از روش رقت در آگار و محیط کشت PHG II آگار حاوی غلظت‍های 0.5، 1، 2، 4، 8، 16 و 32 میلی مول بر لیتر از نیترات نقره [Ag[No3 استفاده شد. شناسایی مولکولی سویه های مقاوم با استفاده از روش ریبوتایپینگ انجام شد. یافته ها: در این مطالعه 7 جدایه باکتریایی مقاوم به نقره جداسازی شدند که در بین آن ها جدایه 5Ag بیشترین میزان مقاومت را نسبت به نقره (MIC=6 میلی مولار) نشان داد. بر اساس بررسی مولکولی جدایه 5Ag دارای توالی جدیدی بود و به عنوان استنوتروفوموناس مالتوفیلیا سویه MS8 با شماره دسترسی KP742984 در بانک جهانی ژن (NCBI) به ثبت رسید. این سویه پس از زمان 120 دقیقه قادر به جذب 11/39 درصد نقره از محیط در شرایط آزمایشگاهی بود و رشد مناسبی را در حضور فلز از خود نشان داد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این تحقیق به نظر می‍رسد که سویه جداسازی شده گزینه مناسبی برای جذب زیستی نقره از پساب های آلوده در آینده باشد.