شناسایی لیشمانیا اینفانتوم با روش واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز آشیانه‌ای در مخازن حیوانی شهرستان بویراحمد

الموضوعات :

حسین انصاری ¹ (دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جهرم، گروه میکروبیولوژی)
عبدالعلی مشفع ² (مرکز تحقیقات سلولی و ملکولی، دانشگاه علوم پزشکی یاسوج)
کاوس صلح جو ³ (دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم)
پویا خدادادی ⁴ (دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جهرم، گروه میکروبیولوژی)

تاريخ الإرسال : 29 الأربعاء , ربيع الثاني, 1431 تاريخ التأكيد : 04 الجمعة , شعبان, 1431 تاريخ الإصدار : 19 الخميس , رجب, 1431

الکلمات المفتاحية: واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز آشیانه‌ای, لیشمانیوز احشایی, سگ,

ملخص المقالة :

سابقه و هدف: لیشمانیوز احشایی (کالاآزار) از جمله بیماری‌های انگلی مشترک بین انسان و حیوان است که عامل آن لیشمانیا اینفانتوم و مخزن اصلی آن سگ و سگ‌سانان می‌باشد. هدف از این پژوهش، شناسایی مولکولی انگل مولد لیشمانیوز احشایی در سگ‌های شهرستان بویراحمد بود. مواد و روش‌ها: در این پژوهش برای جداسازی انگل لیشمانیا، از گسترش‌های تماسی تهیه شده از طحال و کبد 15 قلاده سگ دارای علایم بالینی لیشمانیوز احشایی شهرستان بویراحمد در سال 89 استفاده گردید. همچنین جنس و گونه انگل پس از تهیه مقاطع بافتی از اندام‌های حیوانات مورد پژوهش با استفاده از تکنیک واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز آشیانه‌ای شناسایی گردید. یافته‌ها: از مجموع نمونه‌های مورد بررسی لیشمانیا اینفانتوم در 14 مورد (3/93%) از بافت‌های کبد، طحال و اسمیرهای آن‌ها و لیشمانیا ماژور در 1 نمونه (7/6%) با روش واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز آشیانه‌ای تشخیص داده شدند. نتیجه‌گیری: نتایج مولکولی نشان داد که عامل اصلی لیشمانیوز احشایی در مخازن حیوانی (سگ) شهرستان بویراحمد لیشمانیا اینفانتوم می‌باشد. اما لیشمانیا ماژور نیز می‌تواند به عنوان یکی از عوامل ایجاد کننده لیشمانیوز احشایی در سگ وسگ‌سانان به شمار آید.

المصادر:

1. Alvar J, Yactayo S, Bern C. Leishmaniasis and poverty. Trends parasitol. 2006; 22(12): 552-557.

2. Desjeux P. increasing risk factors for leishmaniasis Worldwide. Trans R Soc Trop Med Hyg. 2001; 95(3): 239–243.

3. World Health Organization (WHO). http://www.who.int/ctd/chagas/disease.htm. 2007.

4. Alvar J, Molina R, San Andres M, Tesouro M, Nieto J, Vitutia M, González F, San Andrés MD, Boggio J, Rodriguez F. Canine leishmaniasis: clinical, parasitological and entological follow-up after chemotherapy. Ann Trop Med Parasitol. 1994; 88(4): 371-378.

5. Mohebali M, Edrissian GH, Shirzadi MR, Akhoundi B, Hajjaran H, Zarei Z, Molaei S, Sharifi I, Mamishi S, Mahmoudvand H, Torabi V, Moshfe A, Malmasi A, Motazedian MH, Fakhar M. An observational study on the current distribution of visceral leishmaniasis in different geographical zones of Iran and implication to health policy. Travel Med Infect Dis. 2011; 9(2): 67-74.

6. Sarkari B, Pedram N, Mohebali M, Moshfe AA, Zargar MA, Akhoundi B, Shirzadi MR. Seroepidemiological study of visceral leishmaniasis in Booyerahmad district, south-west Islamic Republic of Iran. East Mediterr Health J. 2010; 16(11): 1133-1136.

7. Motazedian H, Karamian M, Noyes HA, Ardehali S. DNA extraction and amplification of leishmania from archived, Giemsa-stained slides for the diagnosis 0f cutaneous leishmaniasis by PCR. Ann Trop Med Parasitol. 2002; 96(1): 31-34.

8. Moemenbellah-Fard MD, Kalantari M, Rassi Y, Javadian E. The PCR-based detection of Leishmania major infections in Meriones libycus (Rodentia:Muridae)from southern Iran. Ann Trop Med Parasitol. 2003; 97(8): 811-816.

9. Mohebali M, Hamzavi Y, Edrissian GhH, Frouzani AR. Seroepidemiological studies of visceral leishmaniasis in Bushehr province South I.R. of Iran. East Mediterr Health J. 2001; 7(6): 912-917.

10. Mohebali M, Motazedian MH, Parsa F, Hajjaran H. Identification of Leishmania species from different parts of Iran using a randomamplified polymorphic DNA in human, animal reservoirs and vectors. Med J Islamic Rep Iran. 2002; 15(4): 243-246.

11. Moshfe A, Zarei Z, Akhoundi B, Edrissian Gh, Kazemi B, Jamshidi Sh,Mahmoudi M, Bandehpour M.,Mohebali M. Comparsion between serology and PCR methods for the diagnosis of viseral Leishmaniasis. Armaghane-danesh. 2009; 14(2): 31-43. [In persian].

12. Moshfe A, Mohebali M, Edrissian GH, Zarei Z, Akhoundi B, Kazemi B, Jamshidi S, Mahmoodi M. Canine visceral leishmaniasis: Asymptomatic infected dogs as a source of  L. infantum infection. Acta Trop. 2009; 112(2): 101-105.

13. Mohebali M, Poormohammadi B, Kanani A, Edrissian GhH, Anvari S. Rodents-Gerbillidae-Cricetidae-another animal host of visceral leishmaniasis in Meshkin-Shahr district, I.R. of Iran. East Mediterr Health J. 1998; 4(2): 376-78.

14. Mohebali M, Hamzavi Y, Fallah E, Zarei Z. Study of canine visceral leishmaniasis in some parts of Iran and its health importance. Tehran Univ Vet Fac J. 2001; 56: 55-59.

15. Mohebali M, Hajjaran H, Hamzavi Y, Mobedi I, Arshi S, Zarei Z, Akhoundi B, Naeini KM, Avizeh R, Fakhar M. Epidemiological aspects of canine visceral leishmaniosis in the Islamic Republic of Iran. Vet Parasitol. 2005; 129(3-4): 243-51.

16. Hatam GR, Adnani SJ, Asgari Q, Fallah E, Motazedian MH, Sadjjadi SM, Sarkari B. First report of natural infection in cats with Leishmania infantum in Iran. Vector Borne Zoonotic Dis. 2010; 10(3): 313-316.