معناو مفهوم آموزه ی آرمان گونه ی ابرمرد در اندیشه ی نیچه وشاملو

الموضوعات : مطالعات نقد ادبی

محمد اکوان ¹ (دانشیار گروه فلسفه دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی)
الهام ناظم ² (دانشجوی مقطع دکتری زبان وادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی)

تاريخ الإرسال : 28 الأربعاء , جمادى الثانية, 1437 تاريخ التأكيد : 28 الأربعاء , جمادى الثانية, 1437 تاريخ الإصدار : 30 الإثنين , صفر, 1436

الکلمات المفتاحية: انسان, شاملو, انسان والاتر, ابر مرد, ابر انسان, نیچه,

ملخص المقالة :

ابر مرد در تفکرنیچه در آخرین مرتبه ی انسانی ، به عنوان خلاصه و ذنابه ی انسان ،چنان موجودی برتر؛هم در زمینه ی ویژگی ها و هم در جایگاه کارکرد، معرفی شده است. در این مفهوم ،شاملو نیز به عنوان متفکر وشاعر نظریه ای شبیه به نگرش نیچه در اشعارش مطرح می کند، شعر او روایتگر آزادگان است، روایت انسانی است که اگر در طول تاریخ انسانی بر خلاف قواعد حاکم بر جامعه حرکت کند و آنها را نپذیرد، محکوم به خاموشی است ، اما شاملوهمانند نیچه با "نه گفتن ویرانگر وآری گفتن آفرینشگراو به هستی" برایش ارزش خاصی می آفریند. ابر مردنیچه وشاملو هر دو حائز چنین ویژگی هستند وبا بنیان های حاکم برزمانه ی خود به مبارزه بر خاسته اند،نقش مفهوم ابرمرد یا ابرانسان در کنکاش اندیشه ی نیچه وشاملو وهمچنین دستیابی به آراء این دو متفکررا نمی توان نادیده گرفت،اما گو آنکه در عین شباهت هایی، در برخی زمینه ها ، تفاوت هایی نیز بین مفهوم ابر مرد این دومتفکر ، دیده می شود . نگارنده در این جستار بر آن است که به بررسی و نقد شباهت ها و تفاوت های دیدگاه این دو صاحب نظر،درباره ی آموزه ی ابر مرد ویا ابرانسان بپردازد.

المصادر:

 

1- استرن، جوزف پیتر.(1389). نیچه، ترجمه عزت الله فولادوند، تهران : طرح نو   

2- اشتالیز ، رودلف.(1390). نیچهجنگجویآزادی، ترجمه رویا منجم ، تهران : علم

3- باربور،ایان.(1374). علم ودین، ترجمه بهاالدین خرمشاهی ،تهران: مرکز نشر دانشگاهی 

 4- دیرکس،هانس.(1380). انسان شناسی فلسفی،ترجمه محمد رضابهشتی،تهران: هرمس

5 - سلاجقه ، پروین.(1387). امیرزاده کاشی ها شاملو ،تهرا ن: مروارید.

6- سوفرن ،پیرابر.(1376). زرتشت نیچه،ترجمه بهروز صفدری ،تهران: فکر روز

7- شاملو ، احمد.(1390). مجموعه ی اشعار، تهران: نگاه

8- صانعی دره بیدی، منوچهر.(1389). پیام نیچه، تهران: نقش و نگار

9- ضیمران ،محمد.(1390). نیچه پس از هیدگر،دریدا و دولوز ، تهران: هرمس

10-کاپلستون ، فردریک.(1387). تاریخ فلسفه ،ترجمه داریوش آشوری، تهران: علمی و فرهنگی و سروش

11- همو.(1388). فردریک نیچه فیلسوف فرهنگ، ترجمه علیرضا بهبهانی – علی اصغر حلبی، تهران: زوار

12- همو.(1375). تاریخ فلسفه یونان وروم،ترجمه سید جلال الدین مجتبوی،تهران : سروش

13- کورنر،اشتفان.( 1376). کانت ،ترجمه عزت الله فولادوند ،تهران: خوارزمی

14- مک کواری،جان.(1377). فلسفه وجودی،ترجمه محمد سعید حنایی کاشانی ،تهران: هرمس

15- نیچه، فردریک.(1377). تبار شناسی اخلاق ،ترجمه داریوش آشوری تهران: آگه

16- همو.(1384). چنینگفت زرتشت،ترجمه داریوش آشوری تهران:آگه

17- همو.(1377). حکمت شادان،ترجمه جمال آل احمد حامد فولاد وند، تهران: جامی

18-همو.(1391). انسانی،زیاده انسانی،ترجمه ابوتراب سهراب – محمد محقق نیشابوری تهران: مرکز

19- همو.(1388). غروب بتان ، ترجمه مسعود انصاری ، تهران: جامی

20- همو.(1389). اراده قدرت ، ترجمه مجید شریف ، تهران: جامی

21- همو.(1390). غروب بتها، ترجمه داریوش آشوری ، تهران: آگه

22- همو.(1387). فراسوی نیک و بد،ترجمه داریوش آشوری،تهران: خوارزمی

23- همو.(1384). انسانی بسیار انسانی ،ترجمه سعید فیروز آبادی ،تهران: جامی

24- یاسپرس،کارل.(1383). نیچه درآمدی به فهم فلسفه ورزی او،ترجمه سیاوش جمادی، تهران.

25- وال، ژان.(1380). بحث در مابعد الطبیعه،گروه مترجمان، تهران: خوارزمی

26- هایدگر،مارتین.(1382). زرتشت نیچه کیست ،ترجمه محمد سعید حنایی کاشانی ،تهران: هرمس