حضور و عالمداری در ملاصدرا و هایدگر
الموضوعات : پژوهشهای معرفت شناختیفاطمه قوانلو 1 , حامد ناجی اصفهانی 2
1 - دانشجو دکترا فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه آزاد واحد خوراسگان
2 - استادیار دانشگاه اصفهان.
الکلمات المفتاحية: ملاصدرا, علم حضوری, هایدگر, حضور, عالمداری,
ملخص المقالة :
علم حضوری انسان به خودش، بنیان حضور وی نزد خود و شهود مستقیم هستی است. ملاصدرا با تکیه بر نفس به عنوان هستی که عین شناسایی و قلمرو تلاقی وجود و علم است، آدمی را از ورطه تقابل غیرقابل رفع ذهن و عین نجات می دهد. آدمی با حضور نزد خود، هستی خویش را متصل به عالم خارج می‌یابد. یافتن خود در میان موجودات و داشتن نسبت خاصی با هستی، به معنای داشتن عالم است. هایدگر نیز با تکیه بر نسبت خاص انسان با هستی و توانایی انسان بر تفسیر و ارزیابی هستی و فرارفتن از هستی، مسئله حضور و عالمداری را مطرح می‌کند. بنابراین می‌توان گفت حضور آدمی نزد خود، بنیان عالمداری اوست و از این لحاظ، ملاصدرا و هایدگر مشابهت بسیاری به یکدیگر دارند.
ابن سینا.(1400ق). رسائل، بخش النص، قم: انتشارات بیدار.
احمدی، بابک.(1390). هایدگرو پرسش بنیادین، تهران: نشر مرکز.
اکبریان، رضا. (1378). «تبیین وجودی زمان در نظام فلسفی صدرالمتألهین»، خردنامه صدرا، ش 17.
بیمل، والتر. (1381). بررسی روشنگرانه اندیشه های مارتین هایدگر، ترجمه بیژن عبدالکریمی، تهران: انتشارات سروش.
خاتمی، محمود. (1384). جهان در اندیشه هایدگر، تهران: نشر مؤسسه فرهنگی دانش و اندیشه معاصر.
سهروردی، شهابالدین. (1375). مجموعه مصنّفات، ج1، تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
طوسی، نصیرالدین. (1375). شرح الاشارات و التنبیهات، ج2، قم: انتشارات بلاغه.
مک کوآری، جان. (1376). هایدگر، تهران: نشر گردش.
ملاصدرا. (1981). الحکمه المتعالیه فی الاسفار العقلیه الاربعه، ج 1 و 8، بیروت: داراحیاء التراث العربی.
همو.(1382). شرح و تعلیقات صدرالمتألهین بر الهیات شفاء، ج1، تهران: بنیاد حکمت اسلامی صدرا.
همو. (1360). الشواهد الربوبیه، تصحیح و تعلیق و مقدمه سید جلالالدین آشتیانی، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
همو. (1381). المبدأ و المعاد، ج 1، تهران: بنیاد حکمت اسلامی صدرا.
همو. (1302ق). مجموعه الرسائل التسعه،قم: مکتبه المصطفوی.
همو. (1375). مجموعه رسائل فلسفی صدرالمتألهین، بهاهتمام حامد ناجی، بخش شواهدالربوبیه، تهران: انتشارات حکمت.
همو. (1363 الف). مفاتیح الغیب، تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
همو. (1363ب). المشاعر، تهران: کتابخانه طهوری.
ناجی اصفهانی، حامد.(1375). مقدمه بر «مجموعه رسائل فلسفی صدرالمتألهین»، تهران: انتشارات حکمت
وال، ژان. (1380). بحث در مابعدالطبیعه، ترجمه یحیی مهدوی و همکاران، تهران: انتشارات خوارزمی.
هایدگر، مارتین. (1381). شعر زبان و اندیشه رهایی، ترجمه عباس منوچهری، تهران: انتشارات مولی.
همو. (1382). سرآغاز کار هنری، ترجمه پرویز ضیاءشهابی، تهران: نشر هرمس.
همو. (1385). متافیزیک چیست؟، ترجمه سیاوش جمادی، تهران: انتشارات ققنوس.
همو. (1391). وجود و زمان، ترجمه محمود نوالی، تبریز: انتشارات دانشگاه تبریز.
Hidegger, Martin, (1979) nitzsche by David Farrell krell, NewYork, Harperand row.
-----------------, (1996) letter on humanism in: basic writtings, by David Farrell krell.
----------------,(1988) being and time, translatade by J. Macquarrie and E. Rabinson, Basil: Black well.
-----------------, (1965) kant and the problem of metaphysics, by james Churchill, Bloomington, Indian university press, second printing.
----------------,(1982) The basic problem of phenomenology, translated by A. Hofstadter, Bloomington and Indiana polis: Indiana university press.
Lafont, christins, Hermeneutics, 2005, in: A companion to Heidegger, by Huberth L. Dreyfus and Mark A. Wrathall, Oxford, Black well.
Pattison, George, (2000) The later Heidegger, London, Routledge.
Sheehan, Thomas, (2005) dasein, article published in a companion to Heidegger, 193- 213- USA, Black well.
_||_