دیپلماسی مسیر دو راهکاری برای مدیریت بحران های بین المللی
الموضوعات :
لیلی ملک محمدی
1
(دانشجوی دکتری روابط بین الملل، دانشگاه گیلان، رشت، ایران )
رضا سیمبر
2
(استاد گروه علوم سیاسی و روابط بین الملل دانشگاه گیلان، رشت، ایران)
احمد جانسیز
3
(استادیار گروه علوم سیاسی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران)
الکلمات المفتاحية: دیپلماسی رسمی, دیپلماسی مسیر دو, منازعات بین‌المللی, مدیریت بحران , امنیت هستی شناختی,
ملخص المقالة :
دیپلماسی در حل منازعات بین‌المللی جایگاه ویژه‌ای دارد. کشورها بیش از آنکه به دنبال راه‌حل‌های نظامی در مناطق پر منازعه باشند به دنبال راه‌های کمتر هزینه‌بر خواهند بود. دیپلماسی رسمی عموماً در موقعیت اختلافات، نزاع و جنگ نقش پیشبرد صلح را بر عهده دارد اما کشورهای در حال نزاع که راه برای پیشبرد دیپلماسی رسمی بین آن‌ها وجود ندارد مسیر دیگری از دیپلماسی را انتخاب می‌کنند که به آن دیپلماسی مسیر دو می‌گویند. از این نوع دیپلماسی برای کشورهای در حال درگیری در مناطقی استفاده می‌شود که به دلیل درجه بالای حساسیت ناشی از جهان‌بینی متفاوت از امنیت هستی شناختی دیگری و عدم اعتماد، پیشبرد دیپلماسی رسمی عملاً غیرممکن می‌شود. دیپلماسی مسیر دو عنوانی است که در چند دهه‌ی اخیر شناخته‌شده و تاکنون در برخی از مناطق و کشورهای درگیر نزاع با نتایج مثبتی مورد استفاده قرار گرفته است. در این مقاله ضمن تعریف و تبیین چیستی دیپلماسی مسیر دو، کارکرد آن و نیز فرصت‌ها و محدودیت‌های آن را در بحران های بین المللی مورد بررسی قرار می دهیم . فرضیه‌ی این پژوهش بر این مبنا است که استفاده از دیپلماسی مسیر دو بهترین شکل از دیپلماسی برای حل مناقشات بین دولت های درگیر بحران خواهد بود . این مقاله پژوهشی_ تئوریک بوده و به همین دلیل به‌عنوان مفصل‌بندی برای مطالعات موردی پژوهشگران راهگشا خواهد بود. روش تحقیق در این مقاله تبیینی و تحلیلی است.
