تحلیلی بر راهبردها و ابزارهای تحکیم و گسترش قدرت نرم چین
الموضوعات :گلناز نریمانی 1 , مسعود اخوان کاظمی 2 , سید شمس الدین صادقی 3
1 - دانشجوی دکترای علوم سیاسی، گروه علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2 - گروه علوم سیاسی- دانشگاه رازی
3 - استادیار گروه علوم سیاسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
الکلمات المفتاحية: قدرت نرم, چین, قدرت بزرگ, فرهنگ چینی, کنفوسیوس,
ملخص المقالة :
چکیده ارتقای قدرت و توان چین را می توان در دو زمینۀ قدرت سخت و قدرت نرم آن مورد توجه و بررسی قرار داد. در زمینه افزایش و گسترش قدرت سخت چین می توان گفت که از لحاظ معیارها و سنجه های مالی و اقتصادی، این کشور در طول سه دهۀ اخیر رشدی پرشتاب را تجربه کرده است. در بعد قدرت نرم، این کشور با توجه به عنصر فرهنگ و به ویژه با کاربرد سیاست های ﻣﺅثر خارجی خویش توانسته است نفوذ قابل ملاحظه ای را در سطوح منطقه ای و جهانی به دست آورد. پژوهش حاضر در پی یافتن پاسخی برای این سئوال اساسی است که ماهیت قدرت نرم چین چیست و این قدرت بر چه مبانی و اصولی مبتنی و متکی است؟ در راستای پاسخ به سئوالات اصلی فوق، تلاش خواهد گردید تا به سئوالات دیگری در این خصوص از جمله اینکه حوزه های جغرافیایی هدف قدرت نرم چین چه مناطقی از دنیا را شامل می شود؟ و اصولاً چین در راستای تحکیم و گسترش قدرت نرم خود، از چه ابزار ها و امکاناتی بهره می برد؟ این پژوهش در تحلیل مبانی قدرت نرم چین، بر اهمیت فرهنگ کنفوسیوسی این کشور ﺗﺄکید به عمل می آورد و نشان می دهد که چگونه چین با بهره گیری از امکانات متنوعی در حوزۀ دیپلماسی فرهنگی و با بکارگیری ابزارهای اقتصادی و سیاست خارجی فعال خود، توانسته است قدرت و نفوذ قابل ملاحظه ای را در سطح جهانی، بویژه در حوزه های هدف قدرت نرم خود کسب نماید.
منابع:
- نای، جوزف. (1387). قدرتنرم. محسن روحانی و مهدی ذوالفقاری، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق و پژوهشکدة مطالعات و تحقیقات بسیج.
- ذکریا، فرید. (1388). جهان پساآمریکایی. ترجمه احمد عزیزی. تهران: انتشارات هرمز.
- قهرمان پور بناب، عسگر. (1390). قدرت نرم چین: استراتژی چین در حال ظهور در سیاست بین‌الملل. تهران، دانشگاه امام صادق.
- بایزیدی، رحیم. (1392). توسعه اقتصادی و افزایش سطح قدرت چین نسبت به آمریکا (1990-2013). استاد راهنما: شیرخانی، محمدعلی. گروه روابط بین الملل دانشگاه تهران، دانشکده حقوق و علوم سیاسی.
- قهرمانی، محمدجواد. (1391). قدرت چین و موازنهسازی منطقهای. استاد راهنما: عسگرخانی ابومحمد. دانشگاه تهران، گروه روابط بین الملل دانشکده حقوق و علوم سیاسی.
- دهقانی فیروز آبادی، سیدجلال؛ فرازی، مهدی. (1390). "موانع و فرصت های گسترش نقش چین در خاورمیانه". پژوهشنامه علوم سیاسی، دوره 6، شماره 4، صص 107- 143.
- سازمند، بهاره؛ بایزیدی، رحیم. (1391). «قدرت نرم و خیزش مسالمت آمیز چین در جنوب شرق آسیا». فصلنامه مطالعات سیاسی، دوره 4، شماره16.
- سریع القلم، محمود. (1390). «مفهوم قدرت و عملکرد سیاست خارجی: مقایسه چین و ایران». فصلنامه روابط خارجی، دوره 3، شماره 1، صص 49- 74.
- سنبلی، نبی. (1386). «توسعه صلح آمیز راهبرد چین در نظام بین المل». فصلنامه سیاست خارجی، دوره 21، شماره 4.
- عسگرخانی، ابومحمد؛ قهرمانی، جواد. (1392). «افزایش قدرت چین و واکنش ایالات متحده و هند در برابر آن». فصلنامه تحقیقات سیاسی بین المللی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا، دوره 5، شماره هفدهم، صص 35-53.
- عیوضی، محمدرحیم؛ پارسا، مونا. (1392). «الگوی تحلیلی قدرت نرم و سیاست بین الملل». دو فصلنامه مطالعات قدرت نرم، دوره 3، شماره 9.
- گلشن پژوه، محمودرضا؛ کوزه گر کالجی، ولی. (1388). «روند همگرایی و بهبود جایگاه چین در نظام بین الملل از دیدگاه قدرت نرم». اطلاعات سیاسی - اقتصادی، شماره 265 و 266.
- مهدی زاده، اکبر. (1390). «به کارگیری قدرت نرم در سیاست خارجی چین در قبال آسیای مرکزی». فصلنامه آسیای مرکزی و قفقاز، ]دوره17[ ، شماره 75.
- سرایی، مهدی. (6 خرداد 1392). "چین؛ یک گام تا تسخیر آفریقا". روزنامه قانون. شماره 157.
- Cheow, Eric T. C. (2005). ASEAN+3: The Roles of ASEAN and China, In ASEAN-China Relations: Realities and Prospects. edited by Swee-Hock, Saw, Sheng Lijun and Chin Kin Wah. Singapore: Institute of Southeast Asian Studies.
- Zakaria, Fareed. (2009). The Post American World. London & New York: Allen Lane.
- Ding, Sheng. (2006). Soft Power and the Rise of China: An Assessment of China’s Soft Power in Its Modernization Process. Thesis Advisor: kosloski, rey. School-Newark Rutgers. Newark, New Jersey.
- Ding, Sheng. (2014). “Chinese Soft Power and Public Diplomacy: An Analysis of China’s New Diaspora Engagement Policies in the Xi Era”. The East Asia Institute, Jung-gu, Seoul, no 43, p 9.
- Hongyi, Lai. (2006). “China’s Cultural Diplomacy: Going for Sofft Power”. EAI Background Brief, No: 308.
- Li, Mingjiang & Gang Chen. (2010). “China's Search for a Multilateral World: Dilemmas and Desires”. The International Spectator: Italian Journal of International Affairs, vol. 45(4), 13-25.
- Mattern, Janice Bially. (2005). “Why ‘Soft Power’ Isn’t So Soft: Representational Force and the Sociolinguistic Construction of Attraction in World Politics”. Millennium - Journal of International Studies, Vol. 33(3). P. 586.
- Yu, Xintian. (2008). “The Role of Soft Power in China’s Foreign Strategy”. China International Studies: Guoji Wenti, Yanjiu, vol. 11(5).
- Aoyama, Rumi (2004). "Chinese Public Diplomacy in the Multimedia Age: Public Diplomacy and Civil Diplomacy". Waseda University papers, Dec. https://core.ac.uk /download /pdf/46872408.pdf.
- Dollar, David. (2007). Poverty, inequality, and social disparities during China's economic reform.available at:http://documents .worldbank.org/curated/en/182041468241155669/Poverty-inequ ality-and-social-disparities-during-Chinas-economic-reform.
- Nye, Joseph S. Jr. (2005). “The Rise of China’s Soft Power”. available at: www.wsj.com /articles/SB113580867242333272.
- Nye, Joseph. (2012). “Lecture in Peking University (PKU) about the China’s Soft Power”. available at: http://english.pku.edu.
- Schaëffner, Yves. (2010). Institut Confucius : Le pouvoir doux chinois. available at: www.lapresse.ca/actualites/education/ 201005/29/01-4285025-instituts-confucius-le-pouvoir-doux-chinois.php.
_||_
