بررسی تطبیقی برنامه‌های آمایشی کره جنوبی و ایران
الموضوعات :
ثریا قاضی
1
()
مرضیه طاهری
2
()
الکلمات المفتاحية: آمایش سرزمین, طرح جامع سرزمین, برنامه‌ریزی منطقه‌ای,
ملخص المقالة :
آمایش سرزمین به معنای آبادانی و عمران سرزمین است. در برنامه های آمایشی هدف تعادل بخشی فضاست و کشور ها به دلیل ویژگی های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، جغرافیایی، سیاسی و زیرساخت ها به ضرورت آمایش سرزمین پی برده و به آن توجه نشان داده اند. در ایران نیز به دلیل وسعت فراوان این سرزمین از چندین دهه قبل توجه خاصی به ضرورت برنامه های آمایشی وجود داشته اشت و با آن که در این راستا تلاش هایی صورت گرفته ولی این برنامه ها با موفقیت انجام نگرفته است. هدف این مقاله این است که با تطبیق برنامه های آمایشی ایران و کره جنوبی از تجربیات کشور کره جنوبی در جهت کاهش نقاط ضعف و بهبود برنامه های آمایشی کشورمان بهره گرفت. در واقع در این مقاله سعی شده است سابقه و سیر تحول برنامه ریزی آمایشی و فضایی، چارچوب نظری برنامه ریزی آمایشی، مبانی قانونی طرح های کالبدی و همچنین طرح های تهیه شده جامع سرزمین در این دو کشور را مورد بررسی و تطبیق قرار داده شود. و برای تدوین مقاله از روش کتابخانه ای استفاده گردیده است. نتایج نشان می دهد که با وجود برنامه ریزی در زمینه آمایش سرزمین در ایران و وجود طرح های جامع و مطالعات در این زمینه به دلیل نبود اجرای به هنگام و درست برنامه ها موفقیت های چشمگیری در آمایش سرزمین حاصل نشده است. و همچنین در تدوین برنامه ها بسیاری از مسائل حائز اهمیت که می تواند در تحقق سریع تر اهداف آمایشی موثر باشد نیز از چشمان مسئولین امر و برنامه ریزان دور مانده است
