بررسی تطبیقی اثر ساختار سرمایه بر سودآوری شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران با کشورهای آسیای جنوب شرقی براساس رویکرد رگرسیون پنل آستانه‌ای

الموضوعات :

علی نعمتی ¹ , قدرت الله امام وردی ² , علی باغانی ³ , رویا دارابی ⁴ , نوروز نوراله زاده ⁵

1 - دانشجوی دکتری حسابداری، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاداسلامی، تهران، ایران
2 - عضو هیات علمی دانگاه آزاد واحد تهران مرکز
3 - استادیار دانشکده اقتصاد وحسابداری، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
4 - دانشیار دانشکده اقتصاد وحسابداری، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
5 - استادیار دانشکده اقتصاد وحسابداری، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

تاريخ الإرسال : 03 الإثنين , شعبان, 1440 تاريخ التأكيد : 08 الثلاثاء , شوال, 1440 تاريخ الإصدار : 20 الثلاثاء , ذو القعدة, 1440

الکلمات المفتاحية: بازده دارایی, : نسبت بدهی ساختار سرمایه, سطح آستانه, پانل دیتای متوازن,

ملخص المقالة :

این مطالعه و پژوهش درگام اول مدلی را ارائه داده است که به تعیین ساختار بهینه سرمایه و مشخص کردن تعیین ساختارمطلوب سرمایه براساس نسبت بدهی و عملکرد موسسات می باشند که برای رسیدن به این مهم رابطه بین متغیرهای مستقل با ساختار سرمایه از طریق مدل GMM پویا ارزیابی می کند.درگام بعدی اثرات ساختار سرمایه بربازده داراییها وسودآوری در آستانه های مختلف مورد بررسی قرار داده است که هم درایران وهم در کشورهای جنوب شرق آسیا دوآستانه را تایید می کند.برای انجام موارد فوق از مدل رگرسیون آستانه‌ای هانسن استفاده‌شده و اثرات نسبت بدهی در آستانه‌های مختلف مالی موردبررسی قرارگرفته است. در این مطالعه از داده‌ها و اطلاعات مالی 231شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران و 1474 شرکت در کشورهای جنوب شرقی آسیا استفاده‌شده است. نتایج بدست آمده دوآستانه ودر سه رژیم در ایران وکشورهای جنوب شرق آسیا را نشان می دهد. درایران بیشترین اثر نسبت بدهی بر سودآوری در رژیم یک قرار داردودر رژیم دو اثر کاهشی ودر رژیم سه اثر منفی بسار زیاد دارد. در کشورهای جنوب شرق آسیا بیشترین اثر نسبت بدهی بر سودآوری در رژیم دو قرار داردودر رژیم یک اثر کاهشی ودر رژیم سه اثر منفی دارد.در نتیجه در ایران شرکتها بایستی نسبت بدهی خود را به سطح رژیم یک برسانند تا اززیان وحتی ورشکستگی جلوگیری کنند در صورتیکه در کشورهای جنوب شرق آسیا می توانند تا سطح رژیم دو نسبت بدهی خودرا برسانند. This study, in the first step, presents a model that determines the optimal capital structure and specifies the definition of the capital structure based on the debt and performance ratios of the institutions. To achieve this, the relationship between independent variables and capital structure is assessed through a dynamic GMM model. In the next step, we examine the effects of the capital structure on the profitability of investment in different thresholds, which confirms the two thresholds both in Iran and in the countries of South-East Asia. In this study, data and financial information of 231 companies accepted in Tehran Stock Exchange and 1474 companies in Southeast Asian countries were used. The results show two thresholds of the three regimes in Iran and the countries of Southeast Asia. In Iran, the greatest effect of the debt ratio on profitability is observed in the first regime, while in the second regime decreasing effects and in the third regime a tremendous negative effect is seen. However, in South-East Asia, the greatest effect of the debt ratio on profitability is in the second regime, while the first regime it has a downward effect, and in the third regime it has negative effects. As a result, in Iran, companies should leverage their debt ratios to the level of the first regime to prevent losses and even bankruptcy, whereas in South-East Asia, the debt ratio can reach to the level of the second regime. Keywords: Debt Ratio; Capital Structure; Return on Asset; Threshold; Balanced Panel Data

المصادر:

1)     امام وردی، قدرت اله و همکاران، (1396)، "بررسی اثرآستانه ای و نامتقارن نسبت اهرمی بر سودآوری شرکت‌های فعال در بورس اوراق بهادار تهران"، فصلنامه اقتصاد مالی دوره 11، شماره 39، صص 82-57

2)     پورحیدری، امید، (1374)، "بررسی عوامل تعیین کننده ساختار مالی شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران"، پایان نامه کارشناسی ارشد مدیریت، دانشگاه تهران.

3)     اسدالله فرزینوش و سجاد برخورداری، "تجارب جهانی مقابله با بحران مالی و آموزه‌هایی برای اقتصاد ایران"، تازه‌های اقتصاد، سال هشتم، شماره صد و بیست و هفت

4)     تهرانی، رضا و سارا نجف زاده خویی، (1396)، "بررسیتاثیرنااطمینایی تورم بر ساختار سرمایه شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران"، فصلنامه اقتصاد مالی دوره 11، شماره 38، صص 21-1

5)     سینایی، حسنعلی، (1386)، "بررسی تأثیر عوامل داخلی شرکت‌ها بر چگونگی شکل گیری ساختار سرمایه شرکت‌های عضو بورس اوراق بهادار تهران"، بررسی‌های حسابداری و حسابرسی، شماره 48

6)      رضوان حجازی و صابر خادمی، (1392)، "تأثیر عوامل اقتصادی و ویژگ یهای شرکتی بر ساختار سرمایه شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران"، مجله پژوه شهای حسابداری مالی، سال پنجم، شماره دوم، شماره پیاپی 16، صص 16-1

7)     ندیری، محمد و تیمور محمدی، (1390)، "بررسی تأثیر ساختارهای نهادی بر رشد اقتصادی با روشداده های تابلویی پویا GMM"، مدلسازی اقتصادی، سال پنجم- شماره 15، صص 1-24.

8)     نعمتی، علی و همکاران، (1395)، "بررسی روش‌های تأمین مالی با رشد سود آوری شرکت‌های صنایع داروئی در ایران"، فصلنامه اقتصاد مالی دوره 10، شماره 36، صص 72-51

9)     نمازی، محمد و جلال شیرزاده، (1384)، "بررسی رابطه ساختار سرمایه با سودآوری شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران"، بررسی‌های حسابداری و حسابرسی، شمارة 42.

10) هوشنگ شجری و خدیجه نصراللهی، (1396)، "تغییر ساختار بازار سرمایه و بحران مالی کشورهای جنوب شرقی آسیا"، پژوهشنامه بازرگانی. 1396

11)   Aghaei, Nadem, Noroozi, & Madin, (2011), “The Effect of Economic and Accounting Variables on Capital Structure: Empirical Evidence from Iranian Companies”, International Research Journal of Finance and Economics, PP. 105-110.

12)   Ali Ahmed, H.J., & Hisham, N. (2009), “Revisiting Capital Structure Theory: a Test of Pecking Order and Static Order Trade-of Model from Malaysian Capital Market”, International Research Journal of Finance and Economics, 30, PP. 58-65.

13)   Almeida, Heitor, & Campello, Murillo. (2006), “Financial Constraints, Asset Tangibility, and Corporate Investment”, NBER Working Paper No. 12087

14)   Barnhart, S. W.& Giannetti, Antoine, (2009), “Negative Earnings, Positive Earnings and Stock Return Predictability:An Empirical Examination of Market Timing”, Journal of Empirical Finance. 16, PP. 70–86

15)   Bas, Tugba, Muradoglu, Gulnur, & Phylaktis, Kate, (2015), “Determinants of Capital Structure in Developing Countries”, PP. 1-37

16)   Ebadi, Mehdi, Thim, Chan Kok, & Choong, Yap Voon, (2011)”, Impact of Firm Characteristics on Capital Structure of Iranian Listed Firms”, European Journal of Economics, Finance and Administrative Sciences, PP. 160-171

17)   Fazlzadeh, A., Hendi, A., & Mahboubi, K. (2011), ” The Examination of the Effect of Ownership Structure on Firm Performance in Listed Firms of Tehran Stock Exchange Based on the Type of the Industry”, International Journal of Business and Management, 6(3), PP. 249.

18)   Huang, Guihai, & Song, Frank (2016), “The Determinants of Capital Structure:Evidence from China”, PP. 15-23

19)   Nemati, Ali. (2012), “A Comparative Study of the Determinants of Capital Structure in” Asia Pacific Region.knowledge and research, accounting (18), PP. 23-29

20)   Park Y.W. and H.Han Shin, (2004), "Board Composition and Earnings Management in Canada", Journal of Corporate Finance, Vol. 10, Issue 3, PP. 431-457.

21)   Saad, N.M. (2010), “Corporate Governance Compliance and the Effects to Capital Structure in Malaysia”, International Journal of Economics and Finance, 2(1), 105-114.hina Economic Review 17, 14-36

22)   Totonchian, Erag, (2012), “Monetary and Banking Institute / Central Bank of the Islamic Republic of Iran”, Economics of Money and Banking, P. 115-138.

23)   Wahab, R.A., Amin, M.S.M., & Yusop, K. (2012), “Determinants of Capital Structure of Malaysian Property Developers”, Middle-East Journal of Scientific Research, 11(8), PP. 1013-1021.

24)   Yunos, Rahimah benti Mohamad. (2014), “Determinant of Capital Structure of the Property Companies in Malaysia”, PP. 25-32