بررسی جایگاه آموزش خودمراقبتی در برنامه درسی قصد شده علوم تجربی دوره دوم ابتدایی
الموضوعات :
حسن گلچین نژاد دزفولی
1
,
خلیل غفاری
2
,
علیرضا فقیهی
3
1 - دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی ، گروه علوم تربیتی ، دانشکده علوم انسانی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک ، اراک ، ایران
2 - دانشیار ، گروه علوم تربیتی ، برنامه ریزی درسی ، دانشکده علوم انسانی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد الیگودرز ، الیگودرز ، ایران
3 - استادیار ، گروه علوم تربیتی ، مدیریت آموزشی ، دانشکده علوم انسانی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک ، اراک ، ایران
الکلمات المفتاحية: آموزش خودمراقبتی , برنامه درسی قصد شده , .علوم تجربی, بهداشت,
ملخص المقالة :
هدف : پژوهش حاضر با هدف بررسی جایگاه آموزش خودمراقبتی در برنامه درسی قصد شده علوم تجربی بود. روش و ابزار : روش پژوهش از مطالعات تحلیل محتوا و با اهداف کاربردی بود. جامعه پژوهش کتاب علوم تجربی بود. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش های آمار توصیفی استفاده شد. پایایی داده‌ها از روش هولستی بررسی شد. یافته ها : در دسته‌بندی اول مؤلفه های خود مدیریتی، مهارت‌های ارتباطی و مهارت کسب اطلاعات بررسی شد که مؤلفه مهارت‌های ارتباطی به طور قابل ملاحضه ای بیش از دو مؤلفه دیگر مورد توجه بود. دسته‌بندی دوم مؤلفه‌های فردی، رفتاری و محیطی به یک میزان مورد توجه بود. دسته‌بندی سوم مؤلفه حفظ سلامت نسبت به بیماری های جزئی، مزمن و حاد فراوانی بیشتری داشت. دسته‌بندی چهارم مؤلفه تنظیم‌کننده بر سایر مؤلفه‌ها یعنی پیشگیرانه، واکنشی و بازگرداننده سلامتی برتری داشت. دسته بندی پنجم مؤلفه جسمی نسبت به مؤلفه روانی، عاطفی، معنوی، مدرسه و جامعه بیشتر مورد توجه بود. نتیجه گیری : با توجه به نتایج پژوهش ، همگونی در مؤلفه های مختلف خودمراقبتی در کتاب علوم رعایت نشده است و با توجه به این یافته‌ها به برنامه‌ریزان درسی پیشنهاد می‌شود، وضعیت آموزش خودمراقبتی در کتاب علوم بازنگری شود. پیشنهادها: پیشنهاد می گردد به این عدم توازن براساس دسته بندی های اول، سوم، چهارم و پنجم توجه گردد و محتوای کتاب درسی در هر سه پایه چهارم، پنجم و ششم مورد بازبینی و بازنگری قرار بگیرند.
