تاثیر تاریخ و تراکم کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد توت فرنگی در تولید ارگانیک (در شرایط منطقه هشتگرد)

الموضوعات : مجله علمی- پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهی

سید مرتضی زاهدی ¹ (باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی)
زینب ناظمی ² (دانشکده کشاورزی، دانشگاه پیام نور، واحد تهران)
زینب هوشمند پناه ³ (دانش آموخته)

تاريخ الإرسال : 24 السبت , ذو الحجة, 1435 تاريخ التأكيد : 26 الأربعاء , جمادى الثانية, 1436 تاريخ الإصدار : 18 الخميس , ذو الحجة, 1436

الکلمات المفتاحية: ویتامین ث, آنتوسیانین, خصوصیات مورفولوژیکی, کاماروزا,

ملخص المقالة :

به منظور بررسی تاثیر تاریخ کشت و بوته بر خصوصیات مورفولوژیکی، کیفی و عملکرد توت فرنگی، آزمایش مزرعه ای به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 93-1392 در منطقه هشتگرد استان البرز انجام شد. فاکتور اصلی شامل سه تاریخ کاشت یک اسفند، 20 اسفند و 20 فروردین و فاکتور فرعی شامل سه فاصله کشت بوته 20، 30 و 40 سانتی متر بود (توت فرنگی رقم کاماروزا). نتایج نشان داد که بهترین تاریخ کشت، 20 اسفند ماه با عملکرد 67/148 گرم در بوته در مقایسه با 20 فروردین ماه بود که باعث افزایش بیش از 30 درصد در عملکرد گردید ؛ علاوه براین این تاریخ بالاترین میزان ویتامین ث، آنتوسیانین، میزان مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتر، شاخص طعم و سفتی بافت را دارا بود. از لحاظ تراکم نیز افزایش تراکم از 20 به 40 بوته در متر مربع سبب افزایش تقریبا 25 درصدی عملکرد گردید. بطور کلی نتایج این تحقیق نشان داد 20 اسفند بهترین تاریخ کشت و فاصله بوته 40 سانتی متر مناسب‌ترین فاصله بوته جهت حصول عملکرد اقتصادی مناسب بود.