تأثیر تنش کم آبی و مصرف کود بیولوژیک حل کننده فسفات بر عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ (Carthamus tinctorius L.)
الموضوعات : مجله علمی- پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهی
سید میثم نصیری
1
(دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت، گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی،رودهن، ایران.)
آرش روزبهانی
2
(عضو هیات علمی دانشگاه آزاداسلامی واحد رودهن)
مهدی ضیایی نسب
3
(استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی،رودهن، ایران)
الکلمات المفتاحية: تنش خشکی, عملکرد دانه, کود زیستی, درصد پروتئین, گیاه روغنی,
ملخص المقالة :
به منظور بررسی اثرات تنش خشکی و کود بیولوژیک حل کننده فسفات بر عملکرد کمی و کیفی گلرنگ رقم پدیده، آزمایشی در سال 1391 در منطقه ماهدشت استان البرزانجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید.فاکتور تنش خشکی در چهار سطح شامل: شاهد (بدون تنش)، تنش در مرحله گلدهی، تنش در مرحله میوه دهی و تنش در هر دو مرحله گلدهی و میوه دهی و فاکتور کود بیولوژیک حل کننده فسفات، در چهار سطح شامل: شاهد (عدم مصرف)، بذرمال، محلول پاشی و کاربرد توام کود بیولوژیک بصورت بذرمال و محلول پاشی در نظر گرفته شد .نتایج نشان داد تنش خشکی و کود بیولوژیک، روی همه صفات مورد مطالعه به استثناء صفت شاخص برداشت در سطح احتمال یک درصد اثر معنی دار داشتند. در صورتیکه اثر متقابل تنش خشکی در کاربرد کود بیولوژیک فقط در مورد صفات تعداد طبق، تعداد دانه در طبق، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، درصد روغن و عملکرد روغن معنی دار بود. در مورد صفات قطر طبق و وزن هزار دانه، بیشترین میزان صفات فوق در بین سطوح تنش خشکی، مربوط به تیمار شاهد و در بین تیمارهای مختلف کود بیولوژیک،مربوط به تیمار کاربرد توام به صورت بذرمال و محلول‌پاشی بود. اما در مورد صفات تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در طبق، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، درصد و عملکرد روغن بیشترین مقادیر صفات مذکور در تیمار بدون تنش و کاربرد همزمان کود بیولوژیک بصورت بذرمال و محلول‌پاشی حاصل شد.
_||_
