ارزیابی اقتصادی پرورش میگوی سفید هندی (Fenneropenaeus indicus)دراستان هرمزگان

الموضوعات :

حجت الله فروغی فرد ¹ (پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان)
عیسی کمالی ² (پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان)

تاريخ الإرسال : 17 الأربعاء , ذو الحجة, 1436 تاريخ التأكيد : 17 الأربعاء , ذو الحجة, 1436 تاريخ الإصدار : 10 الثلاثاء , رجب, 1431

الکلمات المفتاحية: استان هرمزگان, میگوی سفید هندی, ارزیابی اقتصادی, پرورش, سایه خوش,

ملخص المقالة :

این تحقیق به منظور ارزیابی اقتصادی پرورش میگو در استان هرمزگان در طی سالهای 84-1383 اجرا شد. بدین منظور در سایت های پرورش میگو به تمامی مزارع فعال مراجعه و مزارعی که مدیران آنها در سر مزرعه حضور داشتند انتخاب و اطلاعات مورد نیاز شامل وضعیت پرسنلی از لحاظ علمی وتخصصی وضعیت اشتغال زایی، وضعیت هزینه‌ها، میزان تولید و مشکلات عمده و وضعیت سود و زیان جمع آوری گردید. نتایج حاصله نشان دادند که در سایت پرورش میگوی سایه خوش تنها حدود 1/7 درصد مزارع فعال بوده اند.همچنین در سایت های پرورش میگوی تیاب جنوبی و تیاب شمالی که حدود 10 سال از بهره‌برداری آنها می‌گذرد به ترتیب حدود 62 درصد و2/40 درصد مزارع به صورت فعال و بقیه یا ساخته نشده و یا غیر فعال می‌باشند. در تمامی مزارع مورد بررسی در هر سه منطقه پرورش میگو بیشترین سهم هزینه ها متعلق به هزینه غذا بوده است. میانگین قیمت تمام شده هر کیلو میگو در مزارع مستقردر منطقه تیاب جنوبی معادل 1792 ± 20822 ریال، در منطقه تیاب شمالی معادل 3179 ±23940 ریال و منطقه سایه خوش معادل 4798 ± 23531 ریال بوده است. قیمت تمام شده هر کیلو میگو در مزارعی که از غذای دست ساز استفاده نموده اند معادل 3156 ±15820 به دست آمد. از عمده‌ترین مشکلات پرورش دهندگان میگو می‌توان به، بالا بودن قیمت غذا و پایین بودن کیفیت آنها و در نتیجه بالا بودن هزینه تولید و همچنین پایین بودن قیمت محصول نهایی اشاره نمود.در مجموع نتایج حاصل از این تحقیق نشان دادند گر چه مناطق پرورش میگو در مناطق تیاب شمالی و جنوبی از نظر دسترسی به پاره‌ای تسهیلات شهری و تاسیسات زیر بنایی ( از قبیل جاده دسترسی ، دسترسی به آب شیرین و غیره) نسبت به منطقه سایه خوش در موقعیت بهتری قرار دارند اما چنانچه مشکلات پرورش دهندگان میگو به طور اساسی مرتفع نگردد آینده این صنعت امیدوار کننده نخواهد بود.