بررسی اثر موسیقی آرام بی شتاب Adagio و تند دوان Allegro بر التهاب ناشی از تجویز کاراژینان در موش های صحرایی نر بالغ

الموضوعات : فصلنامه زیست شناسی جانوری

سیدابراهیم حسینی ¹ , فاطمه دلاور اردکانی ² , مجید رضا فرخی ³ , مختار مختاری ⁴

1 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، گروه زیست شناسی، فارس، ایران
2 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، گروه زیست شناسی، فارس، ایران
3 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، گروه زیست شناسی، فارس، ایران
4 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، گروه زیست شناسی، فارس، ایران

تاريخ الإرسال : 23 السبت , شعبان, 1435 تاريخ التأكيد : 25 الأحد , شعبان, 1438 تاريخ الإصدار : 11 الأحد , جمادى الثانية, 1434

الکلمات المفتاحية: موش, التهاب, موسیقی آرام بی شتاب و تند دوان, کاراژینان,

ملخص المقالة :

التهاب حالت نامطلوبی است که در نتیجه تأثیر متابولیت های اسید آراشیدونیک به ویژه پروستاگلاندین ها ایجاد می شود. با توجه به عوارض جانبی داروهای ضدالتهابی شیمیایی این مطالعه با هدف بررسی اثر موسیقی بر میزان التهاب انجام گردید. در این پژوهش 40 سر موش صحرایی نر بالغ با وزن 250-220 گرم در گروه های کنترل، شاهد و 3 گروه تجربی مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه کنترل تحت هیچ تیماری قرار نگرفتند، گروه شاهد تحت تزریق زیرجلدی کاراژینان1% به میزان 50 میکرولیتر و تزریق درون صفاقی سرم فیزیولوژیک قرار گرفتند. گروه تجربی1 تحت تزریق زیرجلدی کاراژینان و درون صفاقی دگزا متازون به میزان 2 میلی گرم بر اساس هر کیلوگرم وزن بدن قرار گرفتند و 2 گروه تجربی دیگر تحت تزریق زیرجلدی کاراژینان و به نیز ترتیب تحت موسیقی آرام بی شتاب Adagioو تند دوان Allegroقرار گرفتند و بر اساس فرمول اندازه گیری میزان التهاب، میزان التهاب در گروه های مختلف اندازه گیری و نتایج با استفاده از آزمون آماری ANOVAو تست پیگیری توکی ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که دگزامتازون باعث کاهش التهاب می شود در حالی که هیچکدام از دو نوع موسیقی اثری بر کاهش التهاب ندارند. موسیقی از طریق کاهش عملکرد محور هیپوتالاموس ـ هیپوفیز ـ آدرنال تأثیری بر میزان التهاب ندارد.