اثر حفاظتی عصاره گیاه مریم گلی (Salviaofficinalis) بر بافت پانکراس موشهای صحرایی مسموم شده با دیازینون
الموضوعات : فصلنامه زیست شناسی جانوری
1 - گروه زیست شناسی، واحد آیت ا... آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران
2 - گروه تربیت بدنی، واحد آیت ا... آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران
الکلمات المفتاحية: دیازینون, مریم گلی, پانکراس, جزایر لانگرهانس,
ملخص المقالة :
دیازینون یک سم ارگانوفسفره است که با تولید رادیکالهای آزاد موجب القای استرس اکسیداتیو در موجودات زنده می شود. با توجه به خاصیت آنتیاکسیدانی گیاهانی مانند مریم گلی، این مطالعه به منظور تعیین اثر عصاره گیاه مریم گلی بر بافت پانکراس در موشهای مسموم شده با دیازینون انجام شد. در این مطالعه تجربی، 35 سر موش صحرایی نر بالغ به سه گروه مساویکنترل، دیازینون، دیازینون-عصاره تقسیمبندی شدند.به حیوانات در گروههای آزمایشی، دیازینون با دوز 200 میلیگرم بر کیلوگرم برای یکبار در طول دوره و عصاره با دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم به مدت چهار هفته (پنج روز در هفته) به صورت داخل صفاقی تزریق گردید. موشها 24 ساعت بعد از آخرین تزریق کشته شدند. برشهای بافتی از پانکراس جهت مطالعات میکروسکوپی تهیه شد. سپس داده‌ها با آزمون آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل گردیدند. تعداد و قطر جزایر لانگرهانس و عروق خونی و تعداد سلولهای آسینی در گروه دیازینون کاهش معنیداری نسبت به گروه کنترل نشان داده است (05/0p). همچنین افزایش معنیداری بین پارامترهای مورد بررسی در گروه دیازینون-عصاره با گروه دیازینون مشاهده شد (05/0p). یافتههای این مطالعه نشان میدهد عصاره برگ گیاه مریمگلی نقش حفاظتی بر پانکراس دارند.
