تبارشناسی آهوان فلات مرکزی ایران با تکیه بر ژن سیتوکروم bمیتوکندری
الموضوعات : فصلنامه زیست شناسی جانوری
1 - گروه تنوع زیستی و زیستگاه ها، دانشکده محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - دانشگاه اراک، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، گروه محیط زیست، کدپستی 38156-8-8349
الکلمات المفتاحية: تنوع ژنتیکی, آهوی ایرانی, ژن سیتوکروم b, فلات مرکزی ایران,
ملخص المقالة :
توالی یابی ژنوم میتوکندریایی یکی از پرکاربردترین روشهای مطالعه روابط تبارشناختی پستانداران محسوب میشود. این قبیل پژوهش ها در بررسی واگرایی درون گونهای، اولویت بندی اقدامات حفاظتی، مطالعه منشاء پیدایش گونه ها، نظریه پناهگاهها و مطالعات دیگری از این قبیل مورد بهره برداری قرار میگیرند. آهوها از نمونه گونههایی محسوب میشوند که همواره مطالعات تاکسونومیک متعددی در دنیا و در ایران در مورد آنها انجام شده است. اغلب مطالعات بر وجود سه گونه از جنسGazellaاتفاق نظر دارند در عین حال هنوز بحثهای زیادی در خصوص جایگاه تبارشناختی جمعیتهای مختلف و وجود یا عدم وجود زیرگونهها در زیستگاههای مختلف وجود دارد. در این بررسی، تلاش گردید تا با توالی یابی ژن سیتوکروم bمیتوکندری وضعیت تبارشناختی این گونه در فلات مرکزی شامل جمعیتهایی از استانهای یزد، اصفهان و کرمان مورد بررسی قرار گیرد. نتایج این پژوهش نشان داد که جمعیت متعلق به استان یزد بیشترین واگرایی تبارشناختی را نسبت به جمعیتهای اصفهان و کرمان دارا میباشند. همچنین نتایج به دست آمده در این پژوهش حاکی از تنوع ژنتیکی نسبتا پایین آهوان فلات مرکزی ایران میباشد. بطوریکه تفاوت ژنتیکی بین آهوان فلات مرکزی ایران بیش از 002/0 نیست. البته با توجه به اندازه نمونه مورد استفاده در طرح آزمایشی لازم است این نتایج با احتیاط مورد تفسیر قرار گیرند.
