پیشبینی اثر تغییرات اقلیمی بر سوسمار دم تیغی بینالنهرین (Saara loricata) با استفاده از مدل حداکثر بینظمی (MAXENT) و بایوکلایمBIOCLIM
الموضوعات : فصلنامه زیست شناسی جانوریانوشه کفاش 1 , محمد کابلی 2 , گونتا کهلر 3
1 - گروه محیط زیست دانشگاه تهران، دانشکده منابع طبیعی، تهران، ایران
2 - گروه محیط زیست دانشگاه تهران، دانشکده منابع طبیعی، تهران، ایران
3 - موزه تنوع زیستی Senckenberg، فرانکفورت، آلمان
الکلمات المفتاحية: تغییر اقلیم, مطلوبیت زیستگاه, مدل حداکثر بینظمی, بایوکلایم, سوسمار دمتیغی بینالنهرین,
ملخص المقالة :
تغییر اقلیم بهواسطه تاثیر بر پراکنش بسیاری از گونههای جانوری به یک نگرانی عمده برای مدیریت و حفاظت از تنوع زیستی تبدیل شده است.در سالهای اخیر شواهد متعددی از اثرات تغییراقلیم بر جنبههای مختلف زیستی گونههای گیاهی و جانوری ارائه شده استاما دانش اندکی در ارتباط با تاثیر تغییر اقلیم آینده بر گونههای جانوری در ایران وجود دارددر این مطالعه مدل مطلوبیت زیستگاه سوسمار دم تیغی بینالنهرین به عنوان یک گونه ساکن مناطق بیابانی ایران در شرایط کنونی و تحت سناریوهای تغییر اقلیم آینده (سال2080) با استفاده از 19 پارامتر اقلیمی به طور جداگانه با استفاده از روش حداکثر آنتروپی (Maxent) و با استفاده از مدل Bioclimتهیه گردید. به منظور ارزیابی عملکرد مدل، از سطح زیر نمودار (AUC) بدست آمده از منحنی ROCاستفاده شد. سپس وسعت زیستگاه مطلوب گونه در فضایArcGIS 9.3 برای اقلیم حاضر و اقلیم آینده به طور جداگانه محاسبه گردید. مقایسه وسعت مناطق مطلوب در شرایط کنونی (82/2 درصد کل ایران) و تحت سناریوی تغیر اقلیم آینده (15/3 درصد کل ایران) حاصل از مدل حداکثر آنتروپی نشان داد که وسعت مناطق مطلوب برای زیست گونه مورد مطالعه افزایش خواهد یافت. نتایج حاصل از مدل Bioclimنشان داد سطح مناطق مطلوب برای زیستگونه نسبت به سطح کشور برای زیستگونه تحت شرایط تغییر اقلیمی کاهش خواهد یافت. به عبارت دیگر وسعت زیستگاههای مطلوب گونه از 55/1 به 35/1 درصد از سطح کشور کاهش خواهد یافت. نتایج حاصل از مدل حداکثر بینظمی نشان میدهد زیستگاههای مطلوب گونه تحت تاثیر تغییر اقلیم افزایش خواهد یافت و مدل بایوکلایم نشان میدهد مناطق مطلوب کاهش خواهد یافت بنابراین این نتایج متفاوت بر این واقعیت تاکید دارد که در مطالعات بررسی اثرات تغییر اقلیم بر گونههای جانوری جهت اطمینان از نتایج و استفاده از آن در مدیریت و حفاظت حیات وحش از چندین روش استفاده شده و به نتایج یک مدل اکتفا نگردد.