اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری خود تنظیمی بر اهمال کاری تحصیلی و مولفه های آن

الموضوعات : پژوهش های مدیریت راهبردی

فاطمه السادات رازقی ¹ , حسن میرزاحسینی ² , مجید ضرغام حاجبی ³

1 - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی ،دانشکده روانشناسی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلمی ،قم، ایران
2 - استادیار روانشناسی، گروه روانشناسی بالینی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران
3 - استادیار روانشناسی، گروه روانشناسی تربیتی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران

تاريخ الإرسال : 05 الإثنين , ربيع الثاني, 1441 تاريخ التأكيد : 02 الإثنين , جمادى الثانية, 1441 تاريخ الإصدار : 15 الثلاثاء , رجب, 1441

الکلمات المفتاحية: راهبردهای شناختی, راهبردهای فراشناختی, اهمال کاری تحصیلی, راهبردهای یادگیری خود تنظیمی,

ملخص المقالة :

اهمال کاری تحصیلی، پدیده ای شایع در دانشجویان است، که معمولا با تجارب ذهنی ناراحت کننده همراه است. اهمال کاری، صورتی شایع از شکست در خودتنظیمی شناخته می شود. از نظر هدف پژوهش حاضر کاربردی و هدف اصلی تعیین اثر بخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودتظیمی بر کاهش اهمال کاری تحصیلی و مولفه های آن در دانشجویان تحصیلات تکمیلی است. فرضیه محقق پیش بینی مثبت این اثر بخشی بود. پژوهش ازلحاظ روش، نیم آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان شاغل به تحصیل تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم و تحقیقات در نیم سال دوم تحصیلی 96-97 انتخاب شد. بر اساس نمونه‌گیری خوشه‌ای،30 نفر به شکل تصادفی انتخاب و در دو گروه 15 نفرِ(کنترل و آزمایش) جایگزین شدند. گروه آزمایش تحت آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی( 8 جلسه‌ای 120 دقیقه‌ای ) قرار گرفتند. و در انتها پس‌آزمون از هر دو گروه به عمل آمد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه اهمال کاری سولومون و راثبلوم و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پنتریچ استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها، فرضیه محقق را تایید و نشان داد که دانشجویان گروه آزمایش نسبت به دانشجویان گروه کنترل در پس آزمون به طور معناداری اهمال کاری تحصیلی کمتری داشتند(p <0.01). با توجه به یافته ها میتوان گفت زمانی که فراگیران به مهارت‌های خودتنظیمی مجهز می‌شوند، می‌توانند بر اهمال کاری ناشی از امتحان و انجام تکلیف فائق آیند. همچنین می‌توانند برای انجام پروژه علمی، زمان و منابع مهم را تخصیص دهند و اهمال‌کاری خود را کاهش دهند.

المصادر:

Abolghasemi, A., Barzegar, S & Rostamoghli, Z (2013). The effectiveness of selfregulation learning training onacademic motivation and self-efficacy of students with mathematics disorder. Journal of Learning Disabilities, 4(2), 6- 21.(Persian).

Aynur, P., Murat, & A & Can, B (2011). Academic Procrastination Behaviour of Pre-service Teachers’ of Celal Bayar University. Procedia- Social and Behavioral Sciences, 29, 1418 – 1425.

Babaei Nadinluye, K., Fuladi, A. & Pezeshki, H (2016). Effectiveness of Time Management Skills Training on Students’ Procrastination and Academic Time Management. Journal of Personality & Individual Differences. 5 (11), 57-70. (Persian).

Balkis, M. & Duru, E (2009). Prevalence of academic procrastination behavior among preservice teachers, and its relationship with demographics and individual preferences.Journal of Theory and Practice in Education, 5 (1), 18-32.

Burka, J.B. & yuen, L.M (2008). Procrastination: why you do it, what to do about it. Dacapo press. Ellis, A., & Knaus, W. J (1979). Overcoming procrastination. New York: Institute for Rational Living.

Golestani bakht T & Shokri M (2013). Relationship between Academic Procrastination with meta cognitive beliefs. Social Cognition. Vol. 2, No. 3, Spring & Summer 2013.89-100.

Howell, A.J. & Watson, D.C (2007). Procrastination: associations with achievement goalorientation and learning strategies. Personality and Individual Differences, 43 (1), 167-178.

Khormaee, F., Abbasi, M. & Rajabi, S (2015). Comparison of Perfectionism and Procrastination in Mothers of Students with and without Learning Disability. Journal of Learning Disabilities, 1(1), 60-77. (Persian).

Klassen, R. M., Krawchuk, L. L & Rajani, S (2008). Academic procrastination of undergraduates: Low self-efficacy to self-regulate predicts higher levels of procrastination. Contemporary Educational Psychology, 33, 915–931. Knaus, W (2000). Procrastination, blame, and change. Journal of Social Behavior & Personality, 15 (5), 153-166.

Muelas, A. & Navarro, E (2015). The effectiveness of learning strategies on academic achievement. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 165, 217- 221.

Narimani, M. & Soleymani, E (2013). The effectiveness of cognitive rehabilitation on executive functions (working memory and attention) and academic achievement in students with math learning disorder. Journal of Learning Disabilities, 2(3), 91-115.(Persian).

Pintrich P. R. & Zusho, A (2007). Student motivation and self-regulated