مقایسه یافتههای MRCP و ERCP در بررسی ایکتر انسدادی در بیماران مراجعه کننده به مرکز تصویربرداری پارسیان و بیمارستان امام رضا (ع) در طی سالهای 1390 الی 1392
الموضوعات : علوم پزشکیسعید نقیبی 1 , نیلوفر نصرآبادی 2 , عباس اسماعیل زاده 3
1 -
2 -
3 -
الکلمات المفتاحية: ERCP, MRCP, ایکتر انسدادی,
ملخص المقالة :
مقدمه: ایکتر انسدادی نوعی از ایکتر می باشد که به علت انسداد در جریان صفرا از کبد تا دئودنوم ایجاد می شود. ایکتر انسدادی در غرب به عنوان یک بیماری شایع در 15% افراد وجود دارد و دارای علل متعددی شامل کارسینوم کبدی، کارسینوم سر پانکراس و سنگ های مجاری صفراوی می باشد. اقداماتی نظیر سونوگرافی، سی اسکن، ERCP ، PTC و جدیدا MRCP جهت تشخیص کمک کننده اند. علی رغم اینکه ERCP به عنوان استاندارد طلایی تشخیصی به کار می رود اما روشی تهاجمی است و صد در صد مناسب نیست. لذا امروزه سعی بر استفاده بیشتر از MRCP شده است. اهداف: هدف از این مطالعه مقایسه یافته های ERCP و MRCP اعم از دیامتر مجاری صفراوی داخل و خارج کبدی، وجود یا عدم وجود دیفکت داخل مجاری، دیامتر مجرای پانکراتیک، وجود یا عدم وجود ضایعات فضاگیر و وضعیت کیسه صفرا می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه بر روی 36 بیمار که در طول 3 سال جهت انجام MRCP به مرکز تصویربرداری پارسیان مراجعه کردند، انجام شد. نتایج تصویربرداری توسط رادیولوژیست ماهر تفسیر و تحلیل شده و در پرسشنامه به ثبت رسید. بعد از اثبات ایکتر انسدادی در بیمار و ثبت اطلاعات فردی در پرسشنامه بیمار تحت ERCP قرار گرفت و نتایج حاصل از آن نیز ثبت شد. در نهایت یافته های این دو روش باهم مقایسه شد. نتایج: در بین 36 بیمار مبتلا به ایکتر انسدادی در طی 3 سال، 13 زن(36.1%) و 23 مرد(63.9%) وجود داشت که میانگین سنی زنان 8/56 سال و مردان 5/61 سال بود. حساسیت و ویژگی روش MRCP در تشخیص ابنرمالیتی دیامتر CBD نسبت به روش ERCP (به عنوان استاندارد طلایی) به ترتیب 97% و 100% بود. حساسیت و ویژگی روش MRCP در تشخیص ابنرمالیتی دیامتر مجرای سیستیک و مجرای کبدی مشترک نسبت به روش ERCP (به عنوان استاندارد طلایی) به ترتیب 100% و 100% بود. حساسیت و ویژگی روش MRCP در تشخیص ابنرمالیتی دیامتر مجرای کبدی داخلی نسبت به روش ERCP (به عنوان استاندارد طلایی) به ترتیب 87% و 100% بود. حساسیت و ویژگی روش MRCP در تشخیص نقص پرشدگی های مجاری صفراوی به ترتیب 71% و 97% بود. حساسیت و ویژگی روش MRCP در تشخیص وجود ضایعات فضاگیر هر دو 100% گزارش شد و حساسیت و ویژگی روش MRCP در تشخیص نقص پرشدگی در کیسه صفرا به ترتیب 100% و 68% بود. بحث و نتیجه گیری: MRCP از حساسیت و ویژگی بالایی برای تشخیص ابنرمالیتی های سیستم صفراوی برخوردار است و نیاز به روش های تصویربرداری تهاجمی که برای مریض عوارض زیاد و هزینه فراوانی را به دنبال دارد، کاهش می دهد.
_||_