بررسی هیستوپاتولوژی بیماری لیپوئیدوزیس(کبد چرب) در مزارع پرورش قزل آلای رنگین کمان استان آذربایجان غربی

الموضوعات :

داریوش آزادیخواه ¹ (دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ارومیه، دانشکده دامپزشکی، گروه بهداشت و بیماریهای آبزیان،ارومیه، ایران)
علی نکوئی فرد ² (مرکز تحقیقات آرتمیا، ارومیه، ایران)
امیر امنیت طلب ³ (دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ارومیه، دانشکده دامپزشکی، گروه پاتوبیولوژی، ارومیه، ایران)
امین خدادادی ⁴ (دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، دانشکده علوم تخصصی، تهران، ایران)
رستا عزیزی ⁵ (دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، دانشکده دامپزشکی، تهران، ایران)
نیما بهبودی ⁶ (دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ارومیه، دانشکده دامپزشکی، ارومیه، ایران)

تاريخ الإرسال : 03 الخميس , صفر, 1438 تاريخ التأكيد : 03 الخميس , صفر, 1438 تاريخ الإصدار : 09 الخميس , جمادى الأولى, 1434

الکلمات المفتاحية: قزل آلای رنگین کمان, لیپوئیدوزیس, کبدچرب, بررسی هیستوپاتولوژی,

ملخص المقالة :

کبد یکی از مهمترین ارگانهای متابولیسم چربیها در بدن جانداران میباشد. در قزل آلای رنگین کمان توانایی ذخیره کردن چربی محدود بوده وچربی اضافیموجود در جیره میتواند به داخل کبد نفوذ کرده، در داخل آن تجمع یافته و باعث ایجاد بیماری لیپوئیدوز گردد. در این بررسی که بر روی 120ماهی قزلآلای رنگین کمان در طی فصول پاییز و زمستان انجام پذیرفت، ماهیها در 4گروه وزنی (زیر50 - 50تا150 -150تا 250و بالای 250گرم) از لحاظ وجودبیماری لیپوئیدوزیس مورد بررسی قرار گرفتند. بعد از انجام تستهای بیومتری و کالبد گشایی ماهیان، نمونههای کبد مشکوک جهت پایداری در ظروفمخصوص فرمالین %10قرار داده شده و به آزمایشگاه آسیب شناسی ارسال شدند. در آنجا از نمونهها مقاطع بافتی به ضخامت 5میکرون تهیه شده و با رنگهماتوکسیلین-ائوزین و پریودیک اسید شیف رنگ آمیزی شدند. در بررسی ریزبینی کبدها، تجمع چربی در داخل هپاتوسیتها، بصورت وجود واکوئلهایشفاف دیده شد که بعد از رنگ آمیزی اختصاصی ،PASماهیت ذرات چربی به دلیل رنگ نگرفتن تائید گردید. همچنین طبق بررسی دادههای آماری بیشترینمیزان ابتلا به کبد چرب در گروه وزنی بالای 250گرم مشاهده گردید. در بررسی هیستوپاتولوژی مقاطع بافتی ضایعات پاتولوژیکی چون اتساع و پر خونیسیاهرگهای مرکز لبولی، افزایش کانونهای ملانوماکروفاژ، لنفوسیتوز و خونریزیهای متوسط تا شدید، مشاهده گردید. باتوجه به شیوع بالای بیماری در گروهوزنی بالای 250گرم و همچنین احتمال بروز تلفات ناشی از آن، میتوان ضررهای اقتصادی زیادی برای این بیماری متصور بود