اثر تیمارهای مختلف کودهای زیستی بر روی‌خصوصیات مرفولوژیکی گیاه‌دارویی‌گشنیز (.Coriandrun sativom L) تحت تاثیر تنش خشکی در خرم‌آباد
الموضوعات : پژوهش نامه کشاورزیسید رئوف موسوی نژاد 1 , کاظم طالشی 2
1 - دانشجوی کارشناسی ارشد ،گروه زراعت واحد خرم آباد،دانشگاه آزاد اسلامی، خرم آباد، ایران
2 - استادیار ،گروه زراعت واحد خرم آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، خرم آباد، ایران
الکلمات المفتاحية: تنش خشکی, خصوصیات مرفولوژیکی, گشنیز, ازتوبارور-1, فسفاته بارور-2,
ملخص المقالة :
گیاه دارویی گشنیز یکی از منابع بسیار ارزشمند در گستره وسیع منابع طبیعی ایران است که در صورت شناخت صحیح می‌تواند نقش مهمی در اشتغال‌زایی و صادرات غیرنفتی داشته باشد . لذا به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی و کودهای بیولوژیک بر روی خصوصیات کمی و کیفی گیاه دارویی گشنیز آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد در سال 1395 بصورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی در 3 تکرار اجرا شد. تیمارها شامل تنش خشکی در 4 سطح شامل آبیاری کامل (شاهد) ، تنش خشکی در مرحله ساقه دهی (رویشی)، تنش خشکی در مرحله گلدهی (زایشی)، تنش در مراحل رویشی+ زایشی و تیمار های کودی در 4 سطح شامل شاهد،ازتوبارور-1 ، فسفاته بارور-2 ، ازتوبارور-1 + فسفاته بارور-2 بودند. صفات اندازه گیری شامل عملکرد دانه،ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد شاخه فرعی و وزن خشک بوته بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تیمارهای تنش خشکی و سطوح مختلف کودهای زیستی بر روی صفات ذکر شده تاثیر معناداری داشت. بیشترین بیشترین عملکرد دانه (1754 کیلو گرم در هکتار)،ارتفاع بوته (47/83 سانتی متر) ، قطر ساقه (5/5 میلی متر)، تعداد شاخه فرعی (67/9 عدد) و وزن خشک بوته (3/552 کیلوگرم در هکتار) در تیمار بدون تنش با کاربرد همزمان کود ازتوبارور-1 و فسفاته بارور-2مشاهده شد . از آنجا که استفاده همزمان کود ازتوبارور-1 و فسفاته بارور-2 در تیمار بدون تنش به افزایش کلیه صفات منجر می شود، کاربرد همزمان کود ازتوبارور-1 و فسفاته بارور-2 به منظور بهره برداری از گیاه گشنیزدر وضعیت تیمار بدون تنش توصیه میگردد .
_||_
