بررسی رابطه ی سرمایه انسانی اعضای هیئت علمی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان در پردیس فنی دانشگاه تهران
الموضوعات :ابوالقاسم نادری 1 , میترا عزتی 2 , داریوش مالک پور 3
1 - عضو هیات علمی
2 - عضو هیات علمی
3 - مدرس دانشگاه پیام نور
الکلمات المفتاحية: سرمایه انسانی, سرمایه, پیشرفت تحصیلی دانشجویان, پردیس فنی,
ملخص المقالة :
پژوهش حاضر، به بررسی رابطه سرمایه انسانی اعضای هیئت علمی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان در پردیس فنی دانشگاه تهران پرداخته است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و از لحاظ هدف، کاربردی که به صورت میدانی اجرا شده است. جامعه آماری پژوهش شامل 285 نفر از اعضای هیئت علمی این پردیس بوده، که با فرمول کوکران و در سطح آلفای (0/05)،نمونه پژوهش به تعداد 164 نفر انتخاب گردید. ابزار پژوهش، پرسشنامه(سرمایه انسانی نادری)، می باشد و با روش روایی محتوایی، این پرسشنامه توسط متخصصان سرمایه انسانی تایید شد و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ ( 0/941) بدست آمد. جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون های k-s، آزمون تی تک نمونه ای، تحلیل واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی تفکیکی) استفاده شد. یافته ها نشان داد: سرمایه انسانی اعضای هیئت علمی پردیس فنی دانشگاه تهران با آلفای(0/05) بالاتر از سطح متوسط بود. بین سرمایه های انسانی اعضای هیئت علمی در دانشکده های پردیس فنی دانشگاه تهران با آلفای(0/05)تفاوت معناداری وجود نداشت. میانگین پیشرفت تحصیلی دانشجویان کارشناسی ارشد دانشکده های مهندسی مکانیک،معدن و صنایع درسطح متوسط ، اما میانگین پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشکده های مهندسی برق و کامپیوتر، عمران، شیمی و متالوژی و مواد در سطح نسبتاَ مطلوب و بالاتر از متوسط می باشد. بین وضعیّت پیشرفت تحصیلی دانشجویان کارشناسی ارشد در دانشکده های پردیس فنی تفاوت معناداری وجود نداشت بین شاخص کلی سرمایه انسانی اعضای هیئت علمی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان رابطة مثبت و معناداری (0/334r=) وجود داشت. بنابراین می توان نتیجه گرفت که هر چقدر سرمایه انسانی اعضای هیئت علمی در مؤلفه های شایستگی های شناختی، فراشناختی و ارتباطی-عاطفی بیشتر باشد می توان شاهد پیشرفت تحصیلی بهتر دانشجویان باشیم.
- ابیلی خ، و موفقی، ح (1389). مدیریت منابع انسانی،. تهران،: انتشارات سازمان مدیریت صنعتی.
- امانی،م (1391).دلنوشته ای بر نظام آموزش عالی ایران. مجله آنلاین علوم اجتماعی.
- حاتمی گروسی ، ج (1391). بررسی رابطه سرمایه انسانی معلمان با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در دبیرستان های شهر صحنه پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران.
- حسنوی، ر. و رمضان، م. (1390). افزایش سرمایه فکری در سازمان : بررسی نقش یادگیری سازمانی،. فصلنامه بهبود مدیریت،سال پنجم، شماره1, 25-39.
- حسنوند، م. (1390). مقایسه وضعیت سرمایه انسانی اعضای هیئت علمی در دانشکده های علوم اجتماعی و رفتاری دانشگاه تهران و ارائه راهکارهای مناسب جهت توسعه آن. پایان نامه کارشناسی ارشد،. دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران.
- دلاور ،ع. (1392). احتمالات و آمارکاربردی در روانشناسی و علوم تربیتی. تهران: انتشارات رشد.
- صالحی عمران، ا. و قنواتی، ل. (1389). بررسی بار آموزشی اعضای هیات علمی دانشگاه مازندران. مطالعات تربیتی و روان شناسی، 11 (2), 5-28.
- دهقانی، علی؛ رحیمی، علی رضا و محمدی، داود. (۱۳۸۸). اقتصاد آموزش و پرورش. تهران: انتشارات آییژ.
- صنوبری، محمد. (۱۳۸۸). مقدمهای بر سرمایه انسانی: مفاهیم، ویژگیها و شاخصهای اندازهگیری. دو ماهنامه توسعه انسانی پلیس. سال ششم، شماره ۲۲، صص 120-136.
- عمادزاده، مصطفی. (1386). اقتصاد آموزش و پرورش. اصفهان: انتشارات جهاد دانشگاهی واحد اصفهان.
- فراستخواه، مقصود(1393). مصاحبه هدفمند. سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی.
- مرادی، ک(1393). بررسی رابطه سرمایه انسانی و چابکی سازمانی در مدارس متوسطه دولتی و غیردولتی شهر تهران ، پایان نامه کارشناسی ارشد،. دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران.
- نادری، ا. (1390). الگویی جهت سنجش سرمایه انسانی در سازمان ها، شرکت ها و موسسات. گزارش طرح پژوهشی. دانشگاه تهران.
- نادری، ا. (1384). اقتصاد دانایی به عنوان الگوی جدید توسعه و ارزیابی اقتصاد دانایی ایران. فصلنامه پژوهشنامه بازرگانی، (35), 1-28.
- نجیمی، آ،مختاق، د، شریعتی،غ (1390). عوامل موثر بر افت تحصیلی ، از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان.مجله تحقیقات نظام آموزشی،سال هفتم، شماره 6، 790-797.
_||_- Bassi, L. &. Mc. M.(2008) Toward a Human Capital Measurement Methodology. Advances in Developing Human Resources, 10.
- Clifton, R. A. Perry, Raymond P, Stubbs, Christine Adams, & Roberts, Lance W. (2004). Faculty Environments, Psychosocial Dispositions, And The Academic Achievement of College Students. Research in Higher Education vol. 45 issue 8, 801-828.
- Gabriel, A. & Badea Mihaela. (2012). The Student – Evaluator Of The Teacher. A Case Study In the University of Ploiesti, Romania. Procedia - Social And Behavioral Sciences ,69, 2257 – 2263.
- Kwon, D.B. (2009). Human capital and measurement.Korea: OECD World forum Busan.
- Lee. (2010). Using fuzzy AHP to Develop Intellectual Capital Evaluation Model For Assessing Their Performance Contribution In A University. Expert Systems With Applications, 37, (7), 4941-4947.
- Marr, B. Schium , G. & Needly, A. (2004). The dynamics of value creation: Mapping your international performance drivers. Journal of Intellectual Capital, 5, , 399-400.
- Margaretha. (2012). Universal Design For Learning: Enhancing Achievement Of Students with Disabilities. Procedia Computer Science ,14, 343 – 350.
- Rama, S. (2011). Professor’s Performance For Effective Teaching (Kosovo case). Procedia Social and Behavioral Sciences ,12, 117–121.
- Roos G, Pike, S, & Fernstrom, L. (2005). Managing Intelectual Capitalcin Practice. New York: Butterworth-Heinemann.
- Rushton, J. P. Murray, H. G, & Paunonen,S. V. (1983).Personality, research creativity, and teaching effectiveness in university professors. Scientometrics, Volume 5, Issue 2, 93-116.
- Schultz, T. (1993). The economic importance of human capital in modernization. Education Economics, 1, (1), 13-19.
- Stiles, P. (2004)Human Capital And Performance: A literature Review. Judge Institute of Management.
- Suk, K. J. (2005). The Effects of a Constructivist Teaching Approach on Student AcademicAchievement. Self-concept, and Learning Strategies, Vol. 6, 7-19.
- Ucbasaran, D. Westhead, P, & Wright, M. (2008). Opportunity Identification and Pursuit: Does an Entrepreneur’s Human Capital Matter. Small Business Economics, Vol. 30 No. 2, 153–173.
